Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την τραγωδία στα Τέμπη, όπου 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και ακόμη ένας μεγαλύτερος αριθμός αγνοούνται. Δύο χρόνια μετά η Ελλάδα θρηνεί και η πληγή παραμένει ανοιχτή. Δύο χρόνια μετά και ακόμη να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δύο χρόνια μετά και το άδικό δεν έχει σταματήσει. Νέα ηχητικά ντοκουμέντα, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, σοκάρουν και αποκαλύπτουν με τον πιο τραγικό τρόπο τις τελευταίες στιγμές των εγκλωβισμένων. «Δεν έχω οξυγόνο!», «Θα πεθάνουμε!», οι κραυγές αγωνίας που στοιχειώνουν και φωνάζουν για δικαίωση. Αν δεν είναι αυτό έγκλημα, τότε τι είναι;
Η δικαστική έρευνα, δυστυχώς, προχωρά με ρυθμούς χελώνας. Πέντε καίρια αναπάντητα ερωτήματα βασανίζουν τον Ελληνικό λαό: Ποια ήταν η ακριβής αιτία της έκρηξης; Πού βρίσκεται εξαφανισμένο το χαμένο ηχητικό των 11 λεπτών; Τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία; Γιατί δεν έχει αναβαθμιστεί το κατηγορητήριο; Πότε θα απολογηθούν οι υπουργοί και οι υπαίτιοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους;
Η πολιτική και δικαστική σκηνή της χώρας φαίνεται να έχει επιδοθεί σε ένα παιχνίδι συγκάλυψης του αδίκου και τις αλήθειας την ώρα που οι οικογένειες των θυμάτων ζητούν απεγνωσμένα απαντήσεις. Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός, σε μια προσπάθεια να κλείσει πρόωρα την υπόθεση, δήλωσε δημόσια πως «δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο» στο εμπορικό τρένο. Μια δήλωση που διαψεύδεται από τα νέα στοιχεία και γεννά εύλογα ερωτήματα.
Οι σκιές πίσω από την τραγωδία πνίγουν την αλήθεια. Η συγκάλυψη, οι αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, οι περίεργες προαγωγές και η αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή συνθέτουν ένα σκηνικό ντροπής. Η Ελλάδα φωνάζει για δικαιοσύνη. Οι ψυχές που χάθηκαν φωνάζουν για να βγει η αλήθεια στο φως. Οι υπαίτιοι πρέπει να τιμωρηθούν, οι ευθύνες να αποδοθούν. Η ώρα της αλήθειας πρέπει να έρθει. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα Τέμπη αλλά και ούτε τις τραγωδίες. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί. Η αδιαφορία και η ανοχή είναι ενοχή. Η μνήμη των θυμάτων μας υποχρεώνει να αγωνιστούμε για ένα ασφαλέστερο μέλλον, για ένα κράτος δικαίου, μια κοινωνία όπου η ανθρώπινη ζωή δεν θα θυσιάζεται, δεν θα αφήνεται στην τύχη, αλλά θα είναι πάνω από όλα.
Ο ανθρωποκεντρικός οργανισμός της Ελλήνων Συνέλευσις βασίζεται στην αξία του ανθρώπου σε μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος θα βρίσκεται στο επίκεντρο, όπου η ζωή, η υγεία και η ασφάλειά του θα είναι αδιαπραγμάτευτα, καταδικάζοντας την αδιαφορία και την υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής που επικρατεί σήμερα.
Λέμε ένα ηχηρό όχι στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι στην αδικία, όχι στη συγκάλυψη της διαφθοράς και της αλήθειας. Διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε για ένα μέλλον όπου ο άνθρωπος θα είναι ξανά κυρίαρχος του έθνους του και οι νέες γενιές θα μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία, αξιοπρέπεια, ασφάλεια, σε μια κοινωνία χωρίς να φοβάται για τη ζωή του. Σε μία κοινωνία που χτίζει σήμερα για το αύριο.
