Στα πλαίσια του ΝΑΤΟ (Βορειοατλαντική Συμμαχία) Ελλάς και Τουρκία ως μέλη αυτής της συμμαχίας συνεργάζονται με στόχο την ασφάλεια και προστασία από τρίτες χώρες στην περίπτωση που υπάρξει κίνδυνος απειλής πολέμου. Έτσι τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι θεωρητικά και πρακτικά .
Η πραγματικότητα όμως αποδείχθηκε εντελώς διαφορετική.
Θα πάμε πίσω στην δεκαετία του 1980 όταν εντάθηκαν οι προκλήσεις των Τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο πέλαγος με στόχο την άμεση αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδος.
Τώρα πως γίνεται, ενώ είμαστε σύμμαχοι να συμβαίνει κάτι τέτοιο, που εκτός του ότι είναι εντελώς παράλογο και παράνομο, είναι και παγκόσμια πρωτοτυπία στα πλαίσια των συμμαχιών μεταξύ των κρατών.
Αξιοπρόσεκτη, περίεργη έως και ύποπτη πολλές φορές, είναι η στάση των υπολοίπων συμμάχων μας εντός του ΝΑΤΟ που στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι καθαρά υπέρ της Τουρκίας χωρίς καν να κρατάνε τα προσχήματα. Ο τωρινός Γ.Γ του ΝΑΤΟ Γένς Στόλτεμπεργκ έχει εκφραστεί πολλές φορές εναντίων της Ελλάδος σε αυτήν την διαμάχη σε τέτοιο βαθμό ώστε να του προσδώσουν και το προσωνύμιο Τούρκενμπεργκ. Δεν υπερβάλω καθόλου. Αυτός που παρακολουθεί τα γεγονότα, αναγνωρίζει ότι έτσι ακριβώς είναι.
Οι Η.Π.Α. έχοντας τον πρώτο λόγο πάντα στα θέματα του ΝΑΤΟ, με την γνωστή θέση ίσων αποστάσεων πουλώντας όπλα και στις δυο πλευρές, ενισχύοντας την βιομηχανία παραγωγής όπλων και είναι και αυτοί που σε τελική ανάλυση ωφελούνται απο αυτήν την κατάσταση, εκτός της Τουρκίας.
Μιλώ για όφελος της Τουρκίας, γιατί στην ουσία αυτό συμβαίνει με την τακτική που ακολουθεί, όπως θα δούμε παρακάτω.
Το 1987 το Τουρκικό ερευνητικό σκάφος Σισμίκ επιχειρεί στο Αιγαίο πέλαγος έρευνες για πετρέλαιο. Οι δυο χώρες φθάσανε στα πρόθυρα πολέμου.
Έγγραφα της περιόδου εκείνης αναφέρουν ότι οι Αμερικανοί μέσω του διαμεσολαβητή τους Ρίτσαρντ Πέρλ είχαν αποφασίσει ότι, σε περίπτωση πολέμου θα στηρίξουν την Τουρκία γιατί διαβλέπανε πανωλεθρία της σε περίπτωση σύγκρουσης. Εκείνη την περίοδο η Ελλάς είχε τεράστιο πλεονέκτημα σε οπλικά συστήματα έναντι τής Τουρκίας διότι εκτός των οπλικών συστημάτων που διαθέταμε, υπήρχε και μια αρκετά εξελιγμένη αμυντική βιομηχανία για να στηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Την επόμενη χρονιά οι δυο πρωθυπουργοί Ανδρέας Παπανδρέου και Τουρκούτ Οζάλ συναντιούνται στο Νταβός της Ελβετίας και συμφωνούν στο ότι, οι δυο χώρες, θα αποφεύγουν τις προκλήσεις εκατέρωθεν για να μην υπάρξει πολεμική σύγκρουση μεταξύ τους. Την γνωστή από τότε φράση του Παπανδρέου, συμφωνήσαμε στο << μη πόλεμος>> Παραιτείται η Ελλάς απο τις έρευνες για υδρογονάνθρακες ακόμη και στις καθορισμένες ήδη περιοχές. Ενώ η Κύπρος ήταν στην Ατζέντα των συνομιλιών, δεν αναφέρθηκε καθόλου. Αργότερα, μετά απο μερικούς μήνες, μέσα στην βουλή κάτω απο την πίεση της αντιπολίτευσης παραδέχτηκε ότι όντως ήταν λάθος. Mea culpa μας είπε και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
Διπλή υποχώρηση στα Εθνικά θέματα.
Την ίδια χρονιά έχουμε την συνάντηση των υπουργών εξωτερικών των δυο χωρών.
Εκεί έχουμε την υπογραφή του μνημονίου απο τον Κάρολο Παπούλια της Ελλάδος και τον Μεσούτ Γιλμάζ της Τουρκίας. Οι όροι του μνημονίου ήταν προς την κατεύθυνση αποφυγής κάθε είδους προκλήσεων,
υπερπτήσεων, παρενόχληση πολιτικής αεροπλοΐας και σε περίπτωση διεξαγωγής ασκήσεων, να ενημερώνεται η άλλη πλευρά ως είθισται.
Ένας δημοσιογράφος, που κάλυψε τότε την συνάντηση αναφέρει: Ο Γιλμάζ σε μια συζήτηση χωρίς καταγραφή μου είπε. Ο Παπούλιας επέμενε και κατάφερε να περάσουν οι απαγορεύσεις αυτές και κατά την τουριστική περίοδο, στις εθνικές επετείους στις θρησκευτικές εορτές επειδή έχουμε πολλές και οι δυο χώρες. Σε όλη την διάρκεια τής συζήτησης που τα έλεγε αυτά, γελούσε!
Αντιλαμβανόμαστε όλοι τον σεβασμό και την σοβαρότητα με την οποία οι Τούρκοι αντιμετώπιζαν και τις συμφωνίες αλλά και τούς Έλληνες πολιτικούς, συναδέλφους τους.
Την επόμενη κιόλας μέρα οι Τούρκοι παραβίασαν την συμφωνία και συνέχισαν έτσι απλά στον ίδιο ρυθμό τις παραβιάσεις και υπερπτήσεις αφού οι πολιτικοί του κράτους των Αθηνών αγρόν ηγόραζαν (σ.σ. αν δεν τον έκλεβαν) και με την σιωπή τους στην ουσία εξυπηρετούσαν τα Τουρκικά συμφέροντα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 ονομάστηκε Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδος Τουρκίας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Τον Μάιο του 2010 στην Αθήνα, Παπανδρέου -Ερντογάν υπογράφουν την ιδρυτική διακήρυξη του Συμβουλίου.
Τον Μάρτιο του 2013 στην Κωνσταντινούπολη, Αντώνης Σαμαράς -Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογάν με παρουσία αρμοδίων υπουργών υπογράφονται και προωθούνται θέματα <<χαμηλής πολιτικής>> με συμφωνίες για τον τουρισμό, την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, αθλητικής συνεργασίας, γυναικείας επιχειρηματικότητας, υγείας κλπ.
Αυτό το τελευταίο περί υγείας το κρατάμε γιατί έχει….ουρά!
Δεκέμβριος του 2014 στην Αθήνα, Αντώνης Σαμαράς – Αχμέτ Νταβούτογλου και εδώ υπογραφές και συμφωνίες του τύπου να΄χαμε να λέγαμε.
Στην Σμύρνη το 2016, Αχμέτ Νταβούτογλου – με τον αγεωγράφητο και ανιστόρητο Αλέξη Τσίπρα με συμμετοχή υπουργών και περαιτέρω υπογραφές επί υπογραφών.
Αν είχαν διαβάσει το βιβλίο του Νταβούτογλου, Το στρατηγικό βάθος της Τουρκίας, θα γνώριζαν ακριβώς τι έχει στο πρόγραμμά της η Τουρκία για την περιοχή μας και όχι μόνο. Η το διάβασαν και….. ας μην προχωρήσω το σκεπτικό μου παραπέρα. Ίδωμεν!
Και φθάσαμε στο σήμερα με μια ακόμη σύσκεψη μη σκεπτόμενων, αναφέρομαι σε αυτούς που εκπροσωπούν την Ελληνική πλευρά, γιατί οι άλλοι όπως αποδεικνύει η ιστορία μέχρι τώρα, δεν έχουν κάνει ούτε μισό βήμα πίσω στις διεκδικήσεις. Απεναντίας έρχονται κάθε φορά με μια πιο διευρυμένη ατζέντα, π.χ. αποστρατικοποίηση νήσων. τουρκολιβυκό μνημόνιο, γαλάζια πατρίδα, εποικισμός Αμμόχωστου, παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας της Κύπρου μας. Απαγορεύεται να ξεχνάμε την Κύπρο όταν δεχόμαστε τέλος πάντων να συζητήσουμε με τους Τούρκους οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν καν την Κυπριακή Δημοκρατία ως κρατική οντότητα. Ο Τούρκος γνωρίζει πολύ καλά ότι απέναντι σε έναν ενωμένο Ελληνισμό, Ελλάδος και Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει καμιά πιθανότητα να πετύχει τα μεγαλόπνοα σχεδία του, να γίνει δηλαδή μια περιφερειακή δύναμη που θα ελέγχει την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο αποκτώντας μεγάλο μέρος η και το σύνολο στο μέλλον, των ενεργειακών αποθεμάτων σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο της περιοχής. Αυτές οι πηγές ενέργειας θα είναι απαραίτητες και για πολλά πολλά χρόνια ακόμη οι πιο συμφέρουσες για να στηρίξει την ανάπτυξη της χώρας του, άσχετα με το τι λένε όλοι αυτοί οι οικολόγοι εναλλακτικοί πράσινοι.
Για να φέρει σε πέρας αυτήν την αποστολή του το τουρκικό κατεστημένο, διαχρονικά έχει αναπτύξει ένα δίκτυο δούρειων ίππων μέσα στο ελληνικό πολιτικό κατεστημένο και προωθεί σταθερά την ατζέντα του.
Υπάρχουν και αυτοί που κάνουν τεμενάδες, όχι με το σώμα, υπόκλιση, αλλά σε φραστικό επίπεδο, όπως κάποιοι σύμβουλοι του ΕΛΙΑΜΕΠ που ξέρουμε απο που χρηματοδοτούνται και δεν το κρύβουν άλλωστε.
Η Ντόρα Μπακογιάννη παίρνει ανοικτά θέση υπέρ της Τουρκίας με τοποθετήσεις όπως , η Τουρκία έχει μια μεγάλη ακτογραμμή και δεν είναι σωστό να μην έχει την ανάλογη ΑΟΖ ενώ το Καστελόριζο είναι μια σταλιά και να έχει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Να δώσουμε είπε η αθεόφοβη το Καστελόριζο, λες και μιλούσε για το τσιφλίκι του μπαμπά της και να σώσουμε την Ρόδο και πιθανόν και την Κρήτη. Τα είπε αυτά μπροστά σε δημοσιογράφους και αυτοί δεν βγάλαν άχνα, παρά κοιτάγανε σαν τον ευνουχισμένο σκύλο.
Ενώ γνωρίζει η Ντόρα Μπακογιάννη ότι αν οι Τούρκοι βάλουν χέρι στην ΑΟΖ του συμπλέγματος των νήσων εκεί στην περιοχή του Καστελόριζου, αποκόπτεται η άμεση επαφή των οικονομικών ζωνών των δυο κρατών του Ελληνισμού με ότι αυτό συνεπάγεται σε οικονομικό, γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό πεδίο.
Το κάνει από άγνοια; Δεν το δέχομαι. Εάν όντως έχει άγνοια τέτοιων βασικών θεμάτων, τότε είναι σε λάθος θέση όλα αυτά τα χρόνια.
Ας επιλέξει η ίδια σε ποια πλευρά του Αιγαίου βρίσκεται αυτή και όλοι όσοι έχουν δημόσιο λόγο για αυτά τα τεράστιας σημασίας θέματα.
Αν είναι ποτέ δυνατόν να λένε ότι είναι Έλληνες αλλά στην ουσία να εκφράζουν θέσεις ωσάν να είναι υπουργοί του Έρντογάν!
Τα γεγονότα αγαπητοί μου και τα λεγόμενα αυτών των ατόμων με κάνουν να σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο.
Να προσθέσουμε εδώ και τους 63 γύρους συνομιλιών και συσκέψεων μέχρι σήμερα από τους λεγόμενους εμπειρογνώμονες περί των Ελληνοτουρκικών. Για ένα θέμα που ούτε καν θα υπήρχε αν οι εγκάθετοι εφιάλτες των Αθηνών σκεφτόταν μια φορά ως Έλληνες και προχωρούσαν μονομερώς στην επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια με μια απόφαση μες στην Βουλή και ένα Φ.Ε.Κ. θα είχε τελειώσει μια για πάντα η υπόθεση αυτή. Να σημειώσουμε ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων είναι υποχρέωση μας με βάση τις διεθνείς συνθήκες και δεν χρειαζόμαστε την άδεια κανενός.
Προσπαθούν να μας φοβίσουν τα μίσθαρνα όργανα της Τουρκίας με το Casus belli.
Είναι διπλωματικός όρος και σημαίνει κήρυξη πολέμου. Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, υπάρχει αυτή η συνεργασία σε υψηλό κυβερνητικό επίπεδο και σε επίπεδο αρχηγών κρατών, γίνονται τόσες συμφωνίες, αλλά πάντα με την απειλή πόλεμου, εάν προχωρήσουμε στα νόμιμα και αυτονόητα για όλες τις χώρες βήματα. Κάτι που σημειωτέων το έκανε η Τουρκία στον Εύξεινο Πόντο και κανείς απο την ελληνική πλευρά δεν χρησιμοποιεί τα ατράνταχτα επιχειρήματα και πλεονεκτήματα που έχουμε, υπέρ της πατρίδας μας. Δεν είδαμε κανέναν απο τους εθνοπατέρες μέσα στην Βουλή να το αποκηρύξει όντας παράνομο και εντός του ΝΑΤΟ αλλά και με βάση τις διεθνείς συνθήκες. Μας το επαναλαμβάνουν συνεχώς για να φοβηθούμε και να σκύψουμε το κεφάλι, να παραδοθούμε στους Τούρκους όπως το ΄’καναν αυτοί.
Επειδή όμως αυτοί δεν δείχνουν διατεθειμένοι να κάνουν κάτι για την πατρίδα, θα πρέπει εμείς οι πολίτες ως ιδιοκτήτες του περιουσιακού στοιχείου που λέγεται Ελλάς αλλά και ως Εντολείς που είμαστε, αποκτώντας με την ένωση μας θεσμική ιδιότητα, δίνουμε Εντολή στους Εντολοδόχους πολιτικούς να εκτελέσουν την απόφαση που πήραμε συλλογικά και με Δημοκρατικές διαδικασίες. Εάν δεν εκτελέσουν την εντολή καθαιρούνται αυτοστιγμεί.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε την δύναμη και τις δυνατότητες που έχουμε ως πολίτες για να μπορούμε να δράσουμε επηρεάζοντας τις εξελίξεις υπέρ των συμφερόντων και των δικαίων μας.
Με την ένωση μας και με συγκεκριμένες διαδικασίες και δράσεις μπορούμε εμείς οι ίδιοι να ανατρέψουμε την όλη κατάσταση.
Σαμαράς Χρήστος
