Αθανασία Πεκλάρη
Γ. Στουρνάρας: Ανάγκη υιοθέτησης καινοτόμων και βιώσιμων δημοσιονομικών λύσεων εξαιτίας της αύξησης του Δημοσίου Χρέους στην Ευρωζώνη.
Την ανάγκη να υιοθετήσουμε καινοτόμες και βιώσιμες δημοσιονομικές λύσεις εξαιτίας του Δημόσιου χρέους στην Ευρωζώνη υπογράμμισε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ανοίγοντας τις εργασίες του Συνεδρίου με θέμα «Δημόσιο Χρέος: διδάγματα του παρελθόντος, προκλήσεις του μέλλοντος».
Συνεχίζοντας, επεσήμανε ότι η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται σε σταυροδρόμι, η οποία είναι αντιμέτωπη με τα αυξημένα επίπεδα χρέους λόγω των αλλεπάλληλων πρόσφατων κρίσεων, όπως του 2008, η κρίση δημοσίου χρέους της περιόδου 2010-2013, η πανδημία, αλλά και η ενεργειακή κρίση που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε σε τί ακριβώς αναφέρεται ο διοικητής της τραπέζης της Ελλάδος κ. Στουρνάρας πρέπει να δούμε τις από καιρό, επικρατούσες συνθήκες, ώστε να κατανοήσουμε τα περί της κρίσεως του Δημοσίου χρέους της ΕΕ και των οικονομικών πολιτικών των θεσμικών μας οργάνων που ακολουθούν την δημοσιονομική και νομισματική πολιτική που ασκεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ΕΚΤ σε συνεργασία με τις Κεντρικές τράπεζες των Κρατών μελών αλλά και τις οικονομικές δυνατότητες που προσφέρονται από την Κοινοπραξία .
Κατά αρχάς μιλάμε για μία Νομισματική Οικονομική Ένωση κρατών που ξεκίνησε χρόνια πίσω και που συντηρείται σήμερα από 27 ευρωπαϊκές χώρες-μέλη της κοινοπραξίας αυτής. Μάλιστα, εκάστη χώρα με την ένταξη της καταβάλει και τον Εθνικό της πλούτο στην ζώνη του ευρώ, ώστε να επενδύεται για τα συμφέροντά της και για κοινούς σκοπούς δημιουργώντας τα ανάλογα παράγωγα. Η Ελλάδα επί παραδείγματι ως ο οικονομικός κολοσσός της ΕΕ κατέθεσε τον χρυσό της και ομολογίες ορυκτού πλούτου και άλλων πλουτοπαραγωγικών της πηγών και άυλων τίτλων για να εκδοθεί το νόμισμα του Ευρώ.
Όλα τα κράτη της ένωσης στηρίζουν το νόμισμα του ευρώ μέσω των ίδιων πόρων τους, παρέχοντάς της το 90% των εσόδων της όπως:
– Πόροι από τις συνεισφορές που βασίζονται στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ). Εφαρμόζεται συντελεστής 0,3% επί της εναρμονισμένης βάσης ΦΠΑ κάθε χώρας της ΕΕ, η οποία περιορίζεται στο 50% του ακαθάριστου εθνικού της εισοδήματος (ΑΕΕ), και τα έσοδα μεταφέρονται στην ΕΕ. Με την πάροδο του χρόνου, οι συνεισφορές που βασίζονται στο ΑΕΕ έχουν καταστεί η κυρίαρχη συνιστώσα του συστήματος ιδίων πόρων.
– Πόροι που βασίζονται στον φόρο του ακαθάριστου εγχώριου εισοδήματος επί του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Κάθε χώρα της ΕΕ μεταβιβάζει ενιαίο ποσοστό του ΑΕΕ της στην ΕΕ. Το ποσοστό προσαρμόζεται ούτως ώστε τα συνολικά έσοδα να αντιστοιχούν στο συμφωνημένο επίπεδο πληρωμών. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πηγή εσόδων της ΕΕ. Ο πόρος που βασίζεται στο ΑΕΕ έχει τριπλασιαστεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, και πλέον ανέρχεται στο 60-70 % περίπου των εσόδων από ίδιους πόρους.
-Πόροι «Παραδοσιακοί» Ίδιοι πόροι που περιλαμβάνουν τους τελωνειακούς δασμούς, τους γεωργικούς δασμούς και τις εισφορές ζάχαρης που εισπράττονται από το 1970. Το ποσοστό που μπορεί να παρακρατηθεί από τα κράτη μέλη για την κάλυψη των δαπανών είσπραξης επανήλθε σε 25 % από 20 %. Οι «παραδοσιακοί» ίδιοι πόροι πλέον ανέρχονται συνήθως στο 10-15% περίπου των εσόδων από ίδιους πόρους προς την ΕΕ.
–Πόροι από λοιπά έσοδα που είναι από πρόστιμα μη εκπλήρωσης κοινοτικών κανονισμών από κράτη μέλη της ΕΕ και εισφορές τόκου από τα πρόστιμα που καταβάλλονται από εταιρείες που παραβιάζουν την ενωσιακή νομοθεσία. Τα λοιπά έσοδα, τα υπόλοιπα και οι τεχνικές προσαρμογές ανέρχονται συνήθως σε ποσοστό που κυμαίνεται από 2 έως 8 % περίπου των συνολικών εσόδων.
Οι πόροι από τα αναπτυξιακά παράγωγα της ΕΕ, της χρήσης του μετοχικού κεφαλαίου των κρατών μελών δεν αναφέρονται πουθενά.
Όλα τα προαναφερόμενα συνιστούν μία πολύ κερδοφόρα επιχείρηση, που συντηρούν εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες με τον πλούτο τους ανά χώρα και τροφοδοτώντας καθημερινά εδώ και δεκαετίες εν μέσω της φορολογίας που πληρώνουν το κεντρικό ταμείο.
Πως είναι δυνατόν να πέσει έξω μία τέτοια επιχείρηση; Μα.! μόνον από Κακοδιαχείριση των διαχειριστικών μηχανισμών που ορίζονται για την λειτουργία της.
Μία σοβαρή παράμετρος της αδιαφανούς διαδικασίας περί των οικονομικών χειρισμών του ευρωπαϊκού μηχανισμού είναι η μη δημοσίευση των ετήσιων Απολογισμών -Ισολογισμών της παρότι οφείλει να το πράττει και μέσα από την καταστατική της λειτουργία.
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την δημοσιονομική πολιτική του ετήσιου προϋπολογισμού που δημοσιεύει πρέπει να γνωρίζουμε στην ακρίβεια τα συνολικά της έσοδα που εισπράττει ετησίως. Γεγονός που δεν συμβαίνει και χρήζει της προσοχής όλων των ευρωπαίων πολιτών.
Πως αλλιώς θα διαπιστώσουμε την οικονομική διαχείριση των χρημάτων μας από τους διαχειριστές μας και τους λόγους που μας οδηγούν σε οικονομική ύφεση. Το τι δηλώνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα τα θεσμικά μας όργανα ποσώς ενδιαφέρει. Η ουσία που προκύπτει από τα νούμερα και τα συνολικά οικονομικά στοιχεία είναι που ενδιαφέρει τους πολίτες.
Μας λένε.
Κατά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο η παγκόσμια οικονομική κρίση και η επακόλουθη κρίση δημόσιου χρέους της περιόδου 2008-2012 στη ζώνη του Ευρώ που είχαν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην ανάπτυξη και την δημοσιονομική σταθερότητα της ΕΕ είναι απόρροια της αδυναμίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της, την ανεπάρκεια των εργαλείων πολιτικής, της μη εποπτείας του ισχύοντος κανονιστικού περιβάλλοντος και την έλλειψη θεσμικής αρχιτεκτονικής της ζώνης του Ευρώ. Δηλαδή η ανικανότητα των θεσμών.
Μας λένε.
Οι λόγοι πού οδήγησαν την παγκόσμια κρίση του 2008 ήταν τα ενυπόθηκα δάνεια ακινήτων στην Αμερική με αντίκτυπο στην Ευρώπη. Για να εξασφαλίσουν οι τράπεζες ότι θα πάρουν τις εγγυήσεις ρευστότητας του Δημοσίου=πολίτες όπως και στην Ελλάδα, για την κεφαλαιοποίηση και ανακεφαλαιοποίηση τους, βάλανε ως εγγύηση τα δάνεια φυσικών προσώπων, των επιχειρήσεων, των εταιρειών, των Νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου, ακόμη και τα ενυπόθηκα δάνεια είτε με προσημείωση, είτε με υποθήκη των φυσικών προσώπων. Τα πούλησαν σε ξένα Funds.
Αυτή ήταν η αιτία, οι τράπεζες και ο λόγος να δημιουργηθούν τα Ταμεία Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στην ΕΕ. Τα οποία όμως ενώ θα έπρεπε να είναι του Δημοσίου, ιδρύθηκαν σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου με εγγύηση του δημοσίου δηλαδή εγγυήθηκαν οι πολίτες την χασούρα των τραπεζών τα οποία δεν λογοδοτούν ούτε δέχονται υποδείξεις από κρατικά όργανα.
Το αποτέλεσμα με την δημιουργία των Ταμείων Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της ΕΕ ώστε να αντιμετωπιστεί αυτό το μείζον πρόβλημα των κόκκινων δανείων είναι, εν έτι 2024 σημειώνεται σημαντική επιτάχυνση της αύξησης των κόκκινων δανείων στην Ευρωζώνη εμφανίζοντας υπερτριπλάσιους ρυθμούς στην συσσώρευση νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων σε σχέση με το τελευταίο εξάμηνο του 2023 και θα συνεχίσει και το 2025.
Τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από την European Banking Authority για το πρώτο τρίμηνο έδειξαν μια συνεχιζόμενη αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων στα χαρτοφυλάκια των ευρωπαϊκών τραπεζών στα 372,3 δις. ευρώ.
Αν και το συνολικό ποσοστό των κόκκινων δανείων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο παραμένει χαμηλό, στο 1,86%, εντούτοις η αύξησή τους εμφανίζει σημαντική επιτάχυνση, με 7,6 δισ. ευρώ νέων NPLs στο τρίμηνο, σχεδόν 3,5 φορές περισσότερα από τα 2,2 δισ. ευρώ που είχαν καταγραφεί το τελευταίο τρίμηνο του 2023.
Η Ιταλία εμφάνισε τη μεγαλύτερη τριμηνιαία αύξηση των κόκκινων δανείων ανάμεσα στις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες (+0,08 ποσοστιαίες μονάδες), καθώς αντιστράφηκε η καθοδική τάση του προηγούμενου τριμήνου.
Ανοδικά κινήθηκε ο δείκτης των NPLs και στη Γαλλία, φτάνοντας μάλιστα στο όριο του 2%. Στη Γερμανία, ο δείκτης έφτασε στα υψηλότερα επίπεδά του από το 2019, στο 1,32%.
Από τις μικρότερες χώρες, η Ελλάδα εμφάνισε τη μεγαλύτερη αύξηση των κόκκινων δανείων (κατά 0,5% στο τρίμηνο, ο δείκτης των NPLs παραμένει χαμηλότερος από τον μέσο όρο για την περίοδο (καθώς αυξήθηκε στο 3,8% από 3,3% που ήταν στα τέλη του 2023). Πως είναι δυνατόν όταν η Ελλάδα κάθε 4 έτη πληρώνει σε ΦΠΑ σχεδόν έναν ολόκληρο εθνικό ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν), για να κατανοήσουμε τα οικονομικά μεγέθη που συζητάμε. Οι φόροι να μην είναι ανταποδοτικοί σε αναπτυξιακά προγράμματα, εργασιακά προγράμματα, ώστε οι πολίτες να έχουν αξιοπρεπέις μισθούς διαβίωσης και να ανταπεξέρχονται οικονομικά στις υποχρεώσεις τους, με άνθιση της οικονομίας και των υποδομών της;
Τρανταχτό δείγμα της ανικανότητας και αστοχίας της πολιτικής της ΕΕ και του υπηρετικού προσωπικού της χώρας είναι η Ελλάδα.
Παρότι αποδεδειγμένα πια, είχε το μικρότερο χρέος στην Ευρωζώνη (γιατί μπήκε σε μνημόνιο είναι μια άλλη ιστορία} όταν ανέλαβε η ΕΕ – ΤΡΟΙΚΑ την επιτήρηση της οικονομικής εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας, το ΑΕΠ της Χώρας ήταν στο 124% . Το αποτέλεσμα σήμερα, μετά από 14 χρόνια ευρωπαϊκής διακυβέρνησης , η αναλογία του χρέους προς το ΑΕΠ για το 2023 υπολογίστηκε στο 161,9%, και για το 2024, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat, το ελληνικό χρέος διαμορφώθηκε στα 369,442 δισ. ευρώ το β’ τρίμηνο φέτος με τον δείχτη του ΑΕΠ να αγγίζει το 163,9% του ΑΕΠ ΜΕ τους Έλληνες πολίτες να πληρώνουν τα περισσότερα και να λαμβάνουν τα λιγότερα σε μια χώρα που ξεπουλιέται από άκρη σε άκρη.
Ουσιαστικά το ΑΕΠ δίνει στοιχεία για την παραγωγική ικανότητα μιας χώρας. Φρόντισαν οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί χάριν της ανταγωνιστικότητας η Ελλάδα κοιτίδα του Δυτικού και παγκόσμιου Πολιτισμού να μη παράγει τίποτα σήμερα για να γίνει η μπαταρία – χαβούζα της Ευρώπης.
Αυτή είναι η αναπτυξιακή ευρωπαϊκή πολιτική. Η φτώχεια, η ανεργία, η πληθυσμιακή αντικατάσταση, το τέλος της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ταυτότητας των ευρωπαίων πολιτών και άλλων έκτροπων που θεσμοθετεί που εδώ που τα λέμε τι δουλειά έχει με όλα αυτά εφόσον το καταστατικό της είναι εμπορική συμφωνία.
Έτσι δημιουργούνται οι οικονομικές φούσκες, ενός φαύλου κύκλου συνεχούς επαχθούς χρέους μέσω δανεισμού των Κυβερνήσεων μας στην δευτερογενή αγορά τις λεγόμενες κεφαλαιαγορές των ίδιων των τραπεζιτών, όπου είναι αδύνατον τα κράτη να ξεχρεώσουν. Πλουτίζοντας οι Ιδιώτες και φτωχοποιώντας ολόκληρα Κράτη και τους πολίτες τους αδιανόητο. Επουδενί ιδιώτης δεν έχει περισσότερα από ένα κράτος και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό.
Η κακοδιαχείριση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, που την αποτελούν Αρχηγοί Κρατών -Κυβερνήσεις με τα Υπουργεία Οικονομικών και τους οικονομολόγους, οικονομικούς συμβούλους τους, τα Ταμεία χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, τα Κεντρικά Τραπεζικά Ιδρύματα που ασκούν την δημοσιονομική πολιτική ανά κράτος μέλος, συμμετέχοντας στη χάραξη της ενιαίας νομισματικής πολιτικής της ζώνης του Ευρώ για να μεριμνούν για τη σταθερότητα των τιμών, δηλαδή για τον έλεγχο του πληθωρισμού (του ρυθμού αύξησης των τιμών) και για τη σταθερότητα και την εύρυθμη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος (τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών κ.ά.)σε συνεργασία με την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα η οποία ασκεί και την Δημοσιονομική και νομισματική πολιτική ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και οι πολιτικές αποφάσεις τους έφεραν την Γηραιά Ήπειρο στα έσχατα σημεία που βρίσκεται σήμερα.
Απέτυχαν παταγωδώς οι θεσμοί μας σε όλα τα πεδία και επίπεδα.
Η ιδιοτέλεια, η αδιαφάνεια, η πολιτική διαφθορά και η απόκρυψη του πραγματικού πλούτου είναι τα χαρακτηριστικά των διοικήσεων.
Το πολιτικό κατεστημένο και δη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με όλες τις κεντρικές τράπεζες των κρατών ευθύνονται 100% για την όποια χρηματοπιστωτική κρίση όπως και του 2008 και για την σημερινή πολύ χειρότερη οικονομική κατάσταση που βιώνει η Ευρώπη, όπως μας διαλαλεί και ο κ. Στουρνάρας διευθυντής της ΤτΕ ότι πρέπει να υιοθετήσουμε καινοτόμες και βιώσιμες δημοσιονομικές λύσεις εξαιτίας της αύξησης του Δημοσίου Χρέους στην Ευρωζώνη.
Δεν θα δώσουν ποτέ λύση αυτοί που δολίως κατασκευάζουν το πρόβλημα για την χειραγώγηση της μάζας, των αριθμών, όπως αποκαλούν τους πολίτες, που το μόνο που κάνουν είναι να στηρίζουν το οικονομικό δόγμα της διαχείρισης χρέους υπέρ του ληστρικού πλουτισμού των τραπεζών.
Στο μόνο που θα συμφωνήσουμε με τον διευθυντή της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδος είναι ότι, το σταυροδρόμι, τα διδάγματα του παρελθόντος είναι ο λόγος που Έλληνες και ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να απαξιώσουν στο σύνολό τους το φεουδαρχικό πολιτικό και τραπεζικό κατεστημένο ακυρώνοντας την εντολή τους ως προς αυτούς και οι προκλήσεις του μέλλοντος είναι να εξυγιάνουν οι πολίτες το οικονομικό τους σύστημα παίρνοντας τις αποφάσεις οι ίδιοι κάτω από ένα πλαίσιο πραγματικής Δημοκρατίας και των διαδικασιών της για να στηρίξουν ενεργά τα συμφέροντα τους σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Κρατικοποίηση όλων των Κεντρικών Τραπεζών είναι η μοναδική Λύση
Μόνον ένα υγιές Οικονομικό Σύστημα βασισμένο σε πραγματικές αξίες, με πραγματικό πόθεν έσχες μπορεί να βάλει τάξη, στις τάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διαφανείς διαδικασίες και οικονομική ενημέρωση των ευρωπαίων πολιτών εφόλης της ύλης έτσι ώστε όλες οι συμφωνηθείσες δαπάνες να καλύπτονται επαρκώς από τα έσοδα και, συνεπώς, ο προϋπολογισμός της ΕΕ να είναι πάντα ισοσκελισμένος.
Να υπάρξει πραγματική αναπτυξιακή πολιτική ενισχύοντας πρωτίστως τους ευρωπαίους πολίτες, εργασιακά, επιχειρηματικά, στηρίζοντας τον πρωτογενή τομέα την γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία. Κ.λ.π Στον τομέα της ενέργειας επίσης θα πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές στον έως τώρα τρόπο διαχείρισης με εναλλακτικές καινοτομίες φιλικές προς το περιβάλλον και τους πολίτες αποκαθιστώντας την συνολική υγεία και να γίνει διαχείριση του πλούτου, να χρηματοδοτηθούν τα πάντα για έναν βιώσιμο τρόπο ζωής σεβόμενοι τα ήθη και έθιμα του κάθε κράτους μέλους.
Η Δημοκρατία διότι περί αυτού πρόκειται για να επανέλθει και να μετέχουν επί κρίσεως και αρχής, για όλες τις αποφάσεις οι ευρωπαίοι πολίτες, πρέπει να ηγηθεί στην Ευρώπη η Κυρίαρχη Ελληνική Δημοκρατία με όλα τα δίκαια και δικαιώματα της που απορρέουν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, Είναι η μοναδική που μπορεί να εγκαθιδρύσει την Δημοκρατία σε ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο.
Σήμερα ο Νόμιμος, Νομικός εκπρόσωπος της Κυρίαρχης Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ο Πολιτικός Φορέας Ελλήνων Συνέλευσις και ο Πρόεδρός κ. Αρτέμης Σώρρας. Η Ελλήνων Συνέλευσις μέσω του Προέδρου της κατέχει τεράστιο χαρτοφυλάκιο ικανότατων οικονομικών στοιχείων, να χρηματοδοτήσουν όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες ώστε να επανεκτιμήσουν τις οικονομίες τους σπάζοντας οριστικά τα δεσμά τους από τον δολοφονικό κλοιό του τραπεζικού κατεστημένου.
Την Ιστορία, ροή ιστού, σήμερα έχουν την ευκαιρία, δίκαιο καιρό, να την γράψουν οι πολίτες απαξιώνοντας το παλαιό το φθαρμένο το σάπιο το τέλμα του κατεστημένου που ανήκει σε μία εποχή που παρήλθε. Η νέα εποχή πρέπει να είναι των ανθρώπων.
