Πελαγία Πεκλάρη
Κοινή επιστολή, με αποδέκτες τον υπουργό Αγροτικής ανάπτυξης & Τροφίμων Κώστα Τσιάρα, τους υφυπουργούς Χρήστο Κέλλα, Διονύση Σταμενίτη και τον γενικό γραμματέα Γιώργο Στρατάκο έστειλαν οι Κτηνοτροφικοί Σύλλογοι Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
¨Εμείς οι κτηνοτρόφοι της ΑΜ-θ, βιώνουμε από τον Ιούλιο 2024 και επί έντεκα μήνες, τις επιπτώσεις των αποφάσεων του ΥΠΑΑΤ, σε σχέση με την εκρίζωση των ζωονόσων της Πανώλης και της Ευλογιάς των αιγοπροβάτων, αλλά και της καραντίνας που εφαρμόζεται στην περιφέρειά μας και σε όποιες περιοχές της χώρας υπήρξαν κρούσματα. Οι μέχρι σήμερα αποφάσεις σας για την κτηνοτροφία αλλά και η μέχρι σήμερα στάση σας, δείχνει ότι δεν έχετε αντιληφθεί το μέγεθος της ζημιάς που έχετε προκαλέσει. Μέχρι σήμερα που συντάσσουμε αυτή την επιστολή, η μοναδική αποζημίωση που έχετε αποδώσει στους κτηνοτρόφους ως ΥΠΑΑΤ, είναι αυτή για την υποχρεωτική θανάτωση των ζώων, με αύξηση του αστείου ποσού αποζημίωσης που προβλέπονταν για την καταστροφή των αιγοπροβάτων των μολυσμένων μονάδων, ως τιμή αναφοράς από τα 110 ευρώ στα 220 ευρώ …
Δυστυχώς όμως δεν έχετε πράξει τίποτα μέχρι σήμερα για τις αποζημιώσεις των ζωοτροφών λόγω καραντίνας, τίποτα για την απώλεια εισοδήματος όσων χρειάστηκε να πωλήσουν αμνοερίφια σε χαμηλότερη τιμή ή χωρίς συκωταριές, τίποτα για την απώλεια εισοδήματος όσων τους καταστρέψατε τα ζώα και τους αφήσατε άνεργους για πολλούς μήνες, ενώ ταυτόχρονα κανένα χρέος, λογαριασμός ή ρύθμιση δεν πάγωσε …»
Ακούει κανείς από την κυβέρνηση των αρίστων του Κυριάκου Μητσοτάκη; Ακούει κανείς από την αντιπολίτευση;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Δεν ακούει κανείς τους, ούτε καν ιδρώνει το αυτί τους.
Τα δείγματα της παντελούς αδιαφορίας του κρατικού μηχανισμού είναι καθημερινά και αποτυπώνονται και μέσα από την κραυγή αγωνίας των Ελλήνων κτηνοτρόφων.
Η εχθρική πολιτική που εφαρμόζεται στον πρωτογενή τομέα της χώρας είναι εμφανέστατη. Εδώ και έντεκα μήνες οι κτηνοτρόφοι την βιώνουν στο πετσί τους και μαζί με αυτούς την βιώνουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, διότι η κτηνοτροφία εκτός του κρέατος, συνδέεται άμεσα και με άλλες παραγωγικές μονάδες της διατροφικής αλυσίδας όπως τα γαλακτομικά προϊόντα, τις τοπικές μονάδες τυποποίησης όπως και τις μεταφορικές εταιρείες, στην ένδυση και σε πολλές ακόμη τοπικές επαγγελματικές δραστηριότητες γύρω από την κτηνοτροφία, συμβάλλοντας δια των αποφάσεών της, στην ανεργία της τοπικής κοινωνίας και βεβαίως κατά της εγχώριας παραγωγής.
Να επισημάνουμε ότι, στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη έχουν θανατωθεί πάνω από 100.000 αμνοερίφια, λόγω κρουσμάτων Ευλογιάς και Καταρροϊκού Πυρετού, όπως μαρτυρούν οι Πρόεδροι των Κτηνοτροφικών Συλλόγων της Προσοτσάνης και Ροδόπης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σημαντική μείωση του ζωικού κεφαλαίου της περιοχής κατά 40%-50%.
Οι κρατικές αποζημιώσεις ανέρχονται στα 16,5 εκ. ευρώ εκ των οποίων τα 9,3 εκ. ευρώ δόθηκαν στην Αν. Μακεδονία & Θράκη καθώς ήταν η περιοχή που υπέστη και την μεγαλύτερη ζημία.
Οι κτηνοτροφικοί σύλλογοι καταγγέλλουν το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ότι το εν λόγω ποσό (9,3 εκ. ευρώ ), το οποίο μοιράστηκε σε όλες τις κτηνοτροφικές μονάδες που επλήγησαν ήταν ανεπαρκές, καθώς εκάστη μονάδα έλαβε περίπου 100.00 ευρώ. Ποσό που δεν πληρεί ούτε την εξαγγελία της κυβέρνησης, ότι για κάθε ζώο θα ελάμβαναν από 170-220 ευρώ. Αναλογικά για κάθε ζώο που θανατώθηκε στις μονάδες τους με το ποσό που έλαβαν αντιστοιχεί στα100 ευρώ για κάθε ζώο.
Όμως δεν είναι μόνον αυτό το ζητούμενο μιας αποζημίωσης,δηλαδή να πάρει ο παραγωγός 100 ευρώ ανά ζώο για να τα θανατώσει και να τα θάψει. Από πλευράς της κυβέρνησης δεν ελήφθησαν υπόψιν μία σειρά σημαντικότατων παραμέτρων, που έπρεπε να μπουν ως αναγκαίες αιτίες μιας συνολικής αποζημίωσης, για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν οι παραγωγοί και το εγχώριο ζωικό κεφάλαιο.
Δεν ελήφθησε υπόψιν το μέτρο της καραντίνας που επέβαλε η κυβέρνηση, της απαγόρευσης της βόσκησης των ζώων στα βοσκοτόπια, και ο εγκλεισμός τους στις μονάδες, μέτρο που αύξησε πολλαπλάσια την κατανάλωση των ζωοτροφών, όταν για κάθε ένα από αυτά πρέπει να δαπανηθούν 45 ευρώ μηνιαίως, όπου για μια μονάδα με 1000 ζώα αυτό μεταφράζεται ότι οι παραγωγοί πρέπει να πληρώσουν 45.000 ευρώ τον μήνα.
Σε όλην αυτή την επιβάρυνση προστίθενται και τα έξοδα συντήρησης της μονάδας, όπως τα ούτως η άλλως πανάκριβα στην χώρα μας τιμολόγια ρεύματος, ύδρευσης, πετρέλαια, βενζίνες, έξοδα στα οποία η μειωμένη πλέον παραγωγή και οι συνθήκες που προαναφέρθηκαν, έχουν φέρει σε απόγνωση τους κτηνοτρόφους, καθώς αδυνατούν πλέον όπως λένε να πληρώσουν ακόμη και τις ασφαλιστικές εισφορές τους (ΕΦΚΑ). Εκτός του γεγονότος ότι δεν έχουν κάλυψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, βρίσκονται και αντιμέτωποι με τον κίνδυνο κατασχέσεων από τις τράπεζες εφόσον πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους.
Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και με την ΠΕ Μαγνησίας & Σποράδων και με τους παραγωγούς στην Ηλεία. Παρά το γεγονός ότι ο περιοχές τους επλήγησαν μόνον από Ευλογιά στην περίπτωση της Μαγνησίας ή μόνο από Πανώλη στην Ηλεία ο εγκλεισμός των ζώων έχει το ίδιο αποτέλεσμα, να τους φέρουν σε οικονομικό διέξοδο. Στην Ηλεία το 85%-90% των παραγωγών δεν έχουν καταφέρει έως σήμερα να στήσουν ξανά τα κοπάδια τους.
Η κυβέρνηση όχι μόνον δεν αποζημιώνει επί της ουσίας τους κτηνοτρόφουςς, όπου στο σύνολό τους αντιμετωπίζουν προβλήματα, ακόμη και αυτοί που δεν θανάτωσαν τα ζώα τους, δεν προέβη και σε κάποια βοηθητική πράξη, όπως ρύθμιση των χρεών ή έστω σε πάγωμα εωσότου καταφέρουν οι κτηνοτρόφοι να ορθοποδήσουν. Αντιθέτως η κυβέρνηση έκανε άλλη μια επιθετική πολιτική εναντίον τους, έδωσε τα χρέη των παραγωγών σε εισπρακτικές εταιρείες.
Δεν υπάρχει καμία αναπτυξιακή πολιτική από πλευράς της κυβέρνησης, ούτε κάποιο σχέδιο έστω μακροπρόθεσμα προς αυτή τη κατεύθυνση για την κτηνοτροφία στην Ελλάδα.
Τα μέτρα που έλαβε όχι μόνο είναι ελλιπή να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που ταλανίζει εδώ και μήνες, αλλά αποδεικνύει στην πράξη την ανικανότητα της ή την μεθόδευσή της να μην αποκατασταθει η παραγωγή των ελληνικών αιγοπροβάτων, τα οποία σημειωτέων βρίσκονται ψηλά στην ποιοτική διατροφική βαθμίδα της ΕΕ όπως και τα παράγωγά τους.
Μάλιστα κάποιοι παραγωγοί την κατηγορούν ότι εσκεμμένα θυσιάζει την κτηνοτροφία της Ελλάδος στον βωμό της ευρωπαϊκής «πράσινης» ανάπτυξης ώστε τα βοσκοτόπια να χρησιμοποιηθούν για ανεμογεννήτριες και φωτοβολταικά σε βάρος του πρωτογενή τομέα της χώρας, και ότι χρηματοδοτεί την παραγωγή μονάδων με έντομα για σίτηση.
Σε μία άλλη παράμετρο για το εν λόγω θέμα, των ζωονόσων, όπως καταγγέλουν αρκετοί κτηνοτρόφοι, η κυβέρνηση ευθύνεται για την εξάπλωση των νόσων στην ελληνική επικράτεια λόγω της παντελούς έλλειψής των υγειονομικών ελέγχων στις εισαγωγές ζωικών ειδών. Εφόσον είχε γνωστοποιηθεί το ξέσπασμα των ζωονόσων σε άλλες χώρες όπως Ρουμανία, Σλοβακία, Ουκρανία, Βουλγαρία, θα μπορούσε να αποτρέψεί να περάσουν οι ασθένειες τα σύνορά μας.
Επίσης δεν έλαβε επαρκή μέτρα όπως π.χ. εμβόλια για την πρόληψη και προστασία την ελληνικής κτηνοτροφίας όταν ξέσπασε η νόσος της Πανώλης και της Ευλογιάς στην χώρα μας, ούτε προέβη σε αγορά ελληνικών αμνοεριφίων για την αποκατάσταση του ζωικού κεφαλαίου που χάθηκε, όπως θα έκανε κάθε κυβέρνηση που σέβεται και τους παραγωγούς και τον παραγωγικό ιστό της χώρας που διοικεί.
Βεβαίως να μην «αδικούμε και τους υπόλοιπους κομματικούς συνδυασμούς της Βουλής των Ελλήνων», διότι δεν είναι μόνον η κυβέρνηση υπεύθυνη για τα δεινά των παραγωγών και της ελληνικής κτηνοτροφίας. Υπάρχει μια συνολική απαξίωση από όλο το κατεστημένο που δρα στην χώρα και πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε.
Αν αναλογιστούμε ότι από το (2010-2014 συγκυβέρνηση Ν,Δ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) μειώθηκαν οι επιδοτήσεις, κατόπιν επί ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκαν οι φορολογικές επιβαρύνσεις και μειώθηκε το αφορολόγητο και το 2021 επί Ν.Δ επιβλήθηκε φορολογία και στις επιδοτήσεις των παραγωγών.
Οι καταστροφικές κυβερνητικές πολιτικές που διαχρονικά ασκήθηκαν στην χώρα, είχαν στόχο την μείωση της παραγωγής του πρωτογενούς τομέα της κτηνοτροφίας και όχι μόνο, και την εξάρτησή της Ελλάδας από εισαγόμενα προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας.
Αυτό είναι το μοναδικό πολιτικό μητρώο που έχουν να επιδείξουν μέσα στα χρόνια οι τέως και νυν υπουργοί που διετέλεσαν στο Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Σε μία ευνομούμενη χώρα με παραγωγικές δυνατότητες όπως αυτές που έχει ο ευλογημένος αυτός τόπος η Ελλάδα, αυτού του είδους το πολιτικό μητρώο, θα είχε πάρει προ πολλού ποινικές διαστάσεις.
Πως μπορεί η Ελλάδα να επιστρέψει στην πρωταρχική παραγωγική της ικανότητα αυξάνοντας τον πρωτογενή τομέα, που είναι ένα τεράστιο κεφάλαιό για την Ελληνική Οικονομία;
Το βέβαιο είναι ότι ο τόπος αυτός χρειάζεται μια ριζική εκβάθρωση του πολιτικού κατεστημένου, το οποίο στο σύνολό του εδώ και πολλές δεκαετίες διαχειρίζεται μόνο χρέος, βυθίζοντας ολοένα και βαθύτερα στα τάρταρα τον πρωτογενή τομέα της χώρας. Ούτε και κάποιος σχέδιασμός για την αντιστροφή της κατάστασης.
Το μόνο που κάνουν στο όνομα ενός αδηφάγου χρέους, είναι να δεσμεύουν την ελληνική γη σε ξένα χέρια, χωρίς να μπορούν οι Έλληνες παραγωγοί να αναπτυχθούν και να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους και προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής Οικονομίας, τις τεράστιες δυνατότητες που δίνει απλόχερα η Ελλάδα λόγω μορφολογίας, εδάφους και κλιματικών συνθηκών.
Ο Μοναδικός πολιτικός Φορέας στην Ελλάδα που έχει και διαχειρίζεται πλούτο και μάλιστα ακατάσχετο από τα τραπεζικά ιδρύματα, αλλά και από την ιδιωτική εταιρέια ΑΕ Ελληνική Δημοκρατία, είναι η “Ελλήνων Συνέλευσις”.
Αυτός είναι και ο λόγος που έχει δεσμευτεί νομικά για την υλοποίηση των Προγραμματικών της Δηλώσεων από την επόμενη μέρα της Διακυβέρνησής της, όταν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πολίτες της δώσουν την εντολή δια της ψήφου τους.
Με Ελλήνων Συνέλευσις η κτηνοτροφία θα αναπτυχθεί με τον μέγιστο δυνατό τρόπο.
Αυτό προϋποθέτει οικονομικά κεφάλαια που τα έχει, για την αναπαραγωγή των ζώων της ελληνικής πανίδας. Την παραγωγή οικολογικών τροφών για την μέγιστη διατροφική αξία του κρέατος αλλά και όλων των παραγώγων του, όπως γαλακτομικών προϊόντων όπου αυτά δύναται να παραχθούν.
Βιολογικούς καθαρισμούς των εδαφών της Ελληνικής επικράτειας. Τα ζώα θα αναπτύσσονται φυσιολογικά και θα απαγορεύεται κάθε παρέμβαση όπως αυξητικά, χημικά διατροφικά συμπληρώματα, ορμόνες και άλλες γενετικές παρεμβάσεις. Το μεγάλωμά των ζώων θα γίνεται στο φυσικό περιβάλλον.
θα δοθούν κίνητρα προώθησης της κτηνοτροφίας στην Ελλάδα, όπου το 80% των προϊόντων να καλύπτουν την εγχώρια κατανάλωση. Αυτό θα το φροντίζει η Πολιτεία ώστε ο παραγωγός δεν θα ανησυχεί για την διάθεση της παραγωγής του. θα επιχειρεί σε σταθερό φορολογικό περιβάλλον.
Η κτηνοτροφία στην Ελλάδα και η παραγωγή της, θα είναι ένα βιολογικό πρότυπο για όλον τον πλανήτη.
Αξίζουν οι πολίτες είτε από την πλευρά της παραγωγής είτε από την πλευρά του καταναλωτή, να απολαμβάνουν και τους κόπους τους αλλά και τα οφέλη του έργου που παράχθηκε για το συλλογικό γίγνεσθαι. Όταν μιλάμε για πρωτογενή τομέα, αναφέρεται για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών.
Αξίζουν οι πολίτες να ζουν σε μια Πολιτεία που τους νοιάζεται και τους προστατεύει, όπου σε μία αμοιβαιότητα και οι πολίτες θα νοιάζονται και θα προστατεύουν την Πολιτεία τους.
