Οι εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο έφεραν σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, προκαλώντας ένα κύμα αισιοδοξίας για το μέλλον. Με τη συμμετοχή των ψηφοφόρων να ξεπερνά το 70%, τα αποτελέσματα έδειξαν μια ισχυρή επιθυμία για αλλαγή και βελτίωση των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών.
Το Κόμμα των Εργατικών, με ηγέτη τον Κιρ Στάρμερ, κερδίσε την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο. Η εκστρατεία του Στάρμερ επικεντρώθηκε σε ζητήματα όπως η βελτίωση του συστήματος υγείας (NHS), η αύξηση των κοινωνικών δαπανών και η προώθηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτές οι πολιτικές υποσχέσεις φαίνεται να βρήκαν ανταπόκριση στο εκλογικό σώμα, ιδιαίτερα σε περιοχές που είχαν υποφέρει από την λιτότητα και την οικονομική ανισότητα τα τελευταία χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, οι Συντηρητικοί, υπό την ηγεσία του Ρίσι Σούνακ, υπέστησαν σημαντικές απώλειες. Η πολιτική τους για τη λιτότητα και η διαχείριση της πανδημίας COVID-19 προκάλεσαν απογοήτευση σε πολλούς ψηφοφόρους, οι οποίοι αναζήτησαν μια πιο προοδευτική και κοινωνικά ευαίσθητη διακυβέρνηση.
Οι εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο σηματοδοτούν την αρχή μιας νέας εποχής για τη χώρα. Με την νέα κυβέρνηση να έχει δεσμευτεί για σημαντικές μεταρρυθμίσεις όπως η δέσμευση για αύξηση της χρηματοδότησης του NHS και των κοινωνικών υπηρεσιών, αναμένεται βελτίωση στην παροχή υπηρεσιών υγείας και υποστήριξη για τις ευάλωτες ομάδες. Σχεδιάζει να προωθήσει πολιτικές που ενισχύουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού και η προστασία των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Σχεδιάζει να επενδύσει περισσότερα στην εκπαίδευση, βελτιώνοντας τις υποδομές και τις ευκαιρίες για τους νέους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο μορφωμένη και καταρτισμένη γενιά, ικανή να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Παρά την αισιοδοξία για τις προοπτικές της νέας κυβέρνησης, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο αυτά τα σχέδια είναι υλοποιήσιμα, δεδομένου ότι το εξωτερικό χρέος του Ηνωμένου Βασιλείου ανέρχεται σε 8.47 τρισεκατομμύρια λίρες.
Με ποια οικονομία και στρατηγική θα το επιτύχουν; Αν ήθελαν να υποστηρίξουν αυτή τη στρατηγική για τους πολίτες, γιατί δεν το έκαναν μέχρι τώρα; Όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις αποφάσιζαν, η τότε αντιπολίτευση γιατί δεν τις σταμάτησε;
Ο νόμος της Τράπεζας της Αγγλίας του 1998 δίνει στην Τράπεζα λειτουργική ευθύνη για τον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής με στόχο τον έλεγχο του πληθωρισμού. Οι αποφάσεις λαμβάνονται από την Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής, της οποίας τα πρακτικά δημοσιεύτηκαν στις 21 Μαρτίου 2024.
Βλέπουμε άλλη μια κυβέρνηση χωρίς οικονομική άνεση να υπόσχεται τα ίδια. Παράδειγμα, η Ελλάδα με χρέος 500 δισεκατομμυρίων ευρώ προσπαθεί να εξισορροπήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών με τις ανάγκες των πολιτών της. Αν το Ηνωμένο Βασίλειο δεσμευτεί για το δικό του χρέος, θα χρειαστούν πάνω από 1.000 χρόνια, εκτός κι αν έχουν εναλλακτικές που δεν γνωρίζουμε.
Επομένως, παρόλο που οι προτάσεις του Κόμματος των Εργατικών είναι φιλόδοξες και έχουν τη δυνατότητα να φέρουν θετικές αλλαγές, η εφαρμογή τους στην πραγματικότητα φαίνεται να είναι προϊόν επιστημονικής φαντασίας.
Τράνακας Απόστολος