Τα 30 χρόνια σιωπής του πιο σκανδαλώδους πειράματος σε ανθρώπους εν καιρώ ειρήνης
Πείραμα Κέντλερ (‘The Kendler project)’. Ένα πείραμα με πειραματόζωα χιλιάδες ορφανά παιδιά που δόθηκαν για υιοθεσία ή αναδοχή σε παιδεραστές ‘γονείς΄.
Η τερατώδης πρακτική που εφαρμοζόταν σε παιδιά.
Όταν οι γερμανικές αρχές έδιναν παιδιά σε παιδόφιλους για να τα μεγαλώσουν.
Δίκτυο κατάχρησης γύρω από το Kentler πείραμα, ενεργό μέχρι τη δεκαετία του 2000.
Το Πείραμα Κέντλερ (Kendler Experiment) είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα και πολυσυζητημένα πειράματα στην ιστορία της ψυχολογίας, που αναδεικνύει τις ηθικές και επιστημονικές προκλήσεις που συνδέονται με την έρευνα στον τομέα της ανάπτυξης του ανθρώπου.
Το «Kentler Project» στο Δυτικό Βερολίνο ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 ο καθηγητής ψυχολογίας Χέλμουτ Κέντλερ, ο οποίος ήθελε να επιβεβαιώσει με το «πείραμα» την αντίληψή του πως η σeξουαλική επαφή ανάμεσα σε ενήλικες και παιδιά ήταν ακίνδυνη.
Μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Hildesheim διαπίστωσε ότι οι αρχές στο Βερολίνο συγχωρούσαν αυτήν την πρακτική για σχεδόν 30 χρόνια. Οι παιδόφιλοι ανάδοχοι μάλιστα έπαιρναν επίδομα τακτικής φροντίδας.
Τα γραφεία παιδικής μέριμνας του Βερολίνου και η κυβερνώσα Γερουσία έκαναν τα στραβά μάτια ή ακόμη και ενέκριναν τις τοποθετήσεις.
Ερευνητές διαπίστωσαν ότι αρκετοί από τους ανάδοχους γονείς ήταν ακαδημαϊκοί υψηλού προφίλ. Μιλούν για ένα δίκτυο που περιλάμβανε υψηλόβαθμα μέλη του Ινστιτούτου Max Planck, του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου και της διαβόητης Σχολής Odenwald στην Έσση της Δυτικής Γερμανίας, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο ενός μεγάλου σκανδάλου παιδεραστίας
Ο Κέντλερ δεν ήταν μόνος. Από τη δεκαετία του 1960 έως τη δεκαετία του 2000, υπήρχε ένα πανεθνικό δίκτυο αξιόπιστων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, υπαλλήλων του γραφείου πρόνοιας των νέων και κοινωνικών λειτουργών. «Το δίκτυο επέτρεψε τη σεξουαλική βία κατά παιδιών και νέων σε όλη τη Γερμανία, θεσμοθέτησε την κακοποίηση και προστάτευσε τους δράστες». Η τελική έκθεση αναφέρει ονόματα: «Μπορεί να δηλωθεί ως αποδεδειγμένο ότι οι Gerold Becker, Herbert E. Colla-Müller και Helmut Kentler διέπραξαν σεξουαλική βία».
Υπάρχουν τρεις ερευνητικές εκθέσεις που εξέτασαν επίσης τη συμμετοχή του Κρατικού Γραφείου Πρόνοιας Νέων του Βερολίνου στην ανοχή, την υποστήριξη και την ενεργοποίηση της σεξουαλικής βίας. Υπήρξαν «ανείπωτα πειράματα», είπε η γερουσιαστής νεολαίας του Βερολίνου Katharina Günther-Wünsch κατά την παρουσίαση της τελικής έκθεσης από το Πανεπιστήμιο του Hildesheim. Μιλάει για το πιο καταθλιπτικό κεφάλαιο στην ιστορία της ευημερίας των παιδιών και των νέων.
Σε τελική ανάλυση, η γερουσιαστής νεολαίας του Βερολίνου θέλει να προωθήσει μια εθνική επανεκτίμηση του λεγόμενου πειράματος Kentler στη Διάσκεψη των Υπουργών Οικογένειας, καθώς είναι πλέον ξεκάθαρα αποδεδειγμένο ότι η εστίαση στο Βερολίνο ήταν πολύ μικρή. Μέχρι να αποφασιστεί αυτό, η ερευνητική ομάδα θα συνεχίσει μόνη της.
Έχουμε χρέος ιερό να προστατέψουμε τα παιδιά. Όλα τα παιδιά. Και τα δικά μας αλλά και του εκάστοτε παραβάτη.
Αναρωτιέσαι πως μεγάλωσαν αυτά τα παιδιά;
Αναρωτιέσαι πως θα διαχειριστούν την τραγωδία που τα χτύπησε;
Αναρωτιέσαι τι τραύμα θα κουβαλάν για την υπόλοιπη ζωή τους;
Άντρες εξουσιαστές, άντρες δάσκαλοι, καθηγητές, γυμναστές που μαγαρίζουν παιδικές ψυχούλες κι άγουρα κορμάκια.
Εμείς, όλοι εμείς έχουμε χρέος ιερό να προστατέψουμε τα παιδιά. Όλα τα παιδιά. Και τα δικά μας αλλά και του παραβάτη.
Και μην ακούτε εκείνο το σιχαμένο, εκείνο το κατάπτυστο:
«Δε νοιάστηκε αυτός τα παιδιά του, θα τα νοιαστώ εγώ»;
Ακριβώς επειδή δεν νοιάστηκε αυτός τα παιδιά του, θα τα νοιαστούμε όλοι εμείς.
Θεολογία Χούτου
