Αθανασία Πεκλάρη
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο με έδρα τη Χάγη, εξέδωσε εντάλματα σύλληψης σε βάρος του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπενιαμίν Νετανιάχου και του πρώην υπουργού Άμυνας, Γιόαβ Γκάλαντ θεωρώντας τους υπεύθυνους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και για εγκλήματα πολέμου, που διαπράχθηκαν κατά την διάρκεια του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.
Από την πλευρά της Παλαιστίνης κατηγορείται το στέλεχος της τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς Μοχάμεντ Ντίεφ.
Οι κατηγορίες που βαρύνουν τους δύο πολιτικούς άνδρες είναι η «εκ προθέσεως και εσκεμμένη υστέρηση των υλικών αγαθών, απολύτως απαραίτητα και αναγκαία για την επιβίωση του άμαχου πληθυσμού», όπως τροφή νερό, φάρμακα, ηλεκτρικό ρεύμα, καύσιμα, συντελώντας ξεκάθαρα στην γενοκτονία του παλαιστινιακού πληθυσμού.
Σαν να μην έφταναν όλα τα δεινά του παλαιστινιακού λαού, που εδώ και δεκαετίες το Ισραήλ έχει επιβάλλει άθλιες συνθήκες διαβίωσής στην Λωρίδα της Γάζας έως την Ανατολική Όχθη, προσπαθώντας να τους εκριζώσει από την γη τους.
Οι επεκτατικές βλέψεις, του κράτους του Ισραήλ, απ’ ότι φαίνεται είναι υπεράνω των ανθρώπινων ψυχών.
Η Ισραηλινή κυβέρνηση κόντρα σε όλα, αντιτίθεται στην απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, εκφράζοντας μάλιστα την οργή του, εκτοξεύοντας κατηγορίες για παραλογισμό και ψεύδη εναντίον του, πιπιλίζοντας την πεπαλαιωμένη καραμέλα περί «αντισημιτισμού» παίζοντας άλλη μία φορά τον ρόλο του θύματος. Δήλωσε επίσης ότι το ΔΠΔ δεν έχει την δικαιοδοσία επάνω του, καθώς δεν υπάγεται στο Δικαστήριο αυτό και όπως ισχυρίζεται «έχει ένα ανεξάρτητο νομικό σύστημα που διερευνά αυστηρά όλες τις παραβιάσεις του νόμου» και κανείς δεν μπορεί να το σταματήσει να κάνει αυτά που θεωρεί απαραίτητα για τους 250 απαχθέντες Ισραηλινούς πολίτες, ανεξάρτητα εάν αυτά καταπατούν το Διεθνές δίκαιο.
Από την πλευρά του το ΔΠΔ δηλώνει «Κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου». Ο Εισαγγελέας του Δικαστηρίου κ. Καρίμ Χαν επισήμανε ότι το Ισραήλ έχει στοχεύσει σκόπιμα και συστηματικά τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας.
Το 2002 ιδρύθηκε το ΔΠΔ ως δικαιικό μέσο λογοδοσίας ατόμων που ευθύνονται για θηριωδίες, όπως γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, και τα εγκλήματα πολέμου. Διερευνά και ασκεί διώξεις σε φυσικά πρόσωπα ενισχύοντας με τον ρόλο του στην απόδοση δικαιοσύνης ως διαφορετικό σώμα από το Διεθνές Δικαστήριο Ηνωμένων Εθνών οποίο ασκεί διώξεις σε κρατικές οντότητες. Επίσης η Παλαιστίνη προσχώρησε στις τάξεις του Διεθνούς ποινικού Δικαστηρίου το 2015 και το 2021 το ΔΠΔ αποφάνθηκε ότι είναι Κράτος, επεκτείνοντας έτσι την δικαιοδοσία του Δικαστηρίου στα εδάφη που κατέχει το Ισραήλ από το 1967. Άρα έχει δικαιοδοσία πέραν κάθε αμφισβήτησης.
Ωστόσο όπως επισημαίνει το ΔΠΔ, η εκτέλεση της απόφασης έγκειται στη δικαιοδοσία της εκάστοτε κυβέρνησης να επιλέξει αν θα προβεί στην σύλληψή τους, εντός της εδαφικής τους επικράτειας των 124 κρατών που εντάσσονται στο ΔΠΔ να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες καθώς το ίδιο δε διαθέτει αστυνομική δύναμη.
Και εδώ ξεκινάει η απόλυτη παράφραση του ίδιου του Δικαίου. Ενδεικτικά θα αναφερθούμε σε Κυβερνήσεις που συντάσσονται υπέρ της σύλληψης, άλλες κατά και κάποιες κρατούν ουδέτερη στάση.
Ο Λευκός Οίκος δήλωσε ευθαρσώς « Απορρίπτουμε κατηγορηματικά» την απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, βεβαίως δεν είχε κανένα πρόβλημα να στηρίξει ανάλογη απόφαση του ιδίου δικαστηρίου, κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν και Ρώσων Αξιωματούχων για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η ΕΕ, μέσω του επικεφαλής ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ δήλωσε για τα εντάλματα σύλληψης που εξέδωσε το ΔΠΔ «Δεν πρόκειται για πολιτική απόφαση. Είναι απόφαση ενός δικαστηρίου, ενός διεθνούς δικαστηρίου. Και η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει να γίνει σεβαστή και να εφαρμοστεί» . Είναι μάλιστα δεσμευτική για τους 27.
Δεν συμβαίνει όμως από όλους.
Η Ιρλανδία σέβεται τον ρόλο του ΔΠΔ και είναι σε θέση να βοηθήσει στην εκτέλεση του έργου του, οποίο θεωρεί ζωτικής σημασίας.
Στο ίδιο μήκος κύματος τοποθετήθηκε και η Ολλανδία, οποία γνωστοποίησε την υποχρέωση και προθυμία της να συμμορφωθεί με την απόφαση του ΔΠΔ.
Η Ουγγαρία όμως τάσσεται κατά της απόφασης λέγοντας μάλιστα ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δεν κινδυνεύει να συλληφθεί στα εδάφη της.
Η Γαλλία επίσης σέβεται την απόφαση του δικαστηρίου, αλλά, απέφυγε να δώσει σαφή απάντηση, επικαλούμενη ότι είναι «νομικά περίπλοκο» ζήτημα. Επίσης έκανε αναφορά σε πολιτικό άσυλο στον Ισραηλινό πρωθυπουργό χωρίς να το διευκρινίζει.
Η Βρετανία στο ίδιο μήκος κύματος με την Γαλλία, με μία αόριστη γενικολογία ανακοίνωσε, ότι ναι μεν «σεβόμαστε την ανεξαρτησία του δικαστηρίου» αλλά αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα. «Δεν υπάρχει ηθική σύγκριση μεταξύ μιας δημοκρατίας, όπως είναι το Ισραήλ, και των Χαμάς και Χεζμπολάχ».
Με όλες αυτές τις αντιφάσεις, απόκαλύπτεται ο ρόλος τους, στις διεθνείς εξελίξεις. Και όπως όλα δείχνουν άλλη μια απόφαση Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου θα «πάρει»… τον «δρόμο…» της!
Η δήλωση της Βρετανίας, αλλά και το γεγονός ότι δεν συμμορφώνονται όλα τα κράτη μέλη, στις νομικές επιταγές του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, μας δίνουν την αφορμή να αναλύσουμε και να διαπιστώσουμε το άδικο που παράγεται από τους ίδιους τους θεσμούς μας, που εμείς οι πολίτες ορίζουμε να διοικούν τις χώρες μας, διαμμορφώνοντας τις συνθήκες διαβίωσής, αλλά και πόσο έχουν αλλοιωθεί στις μέρες μας τεράστιες και απόλυτες έννοιες όπως Ηθική ή οποία προέρχεται από το χρηστό ήθος του δημόσιου και πολιτικού βίου στα πλαίσια της αρετής, Δημοκρατία που είναι η δημόσια διοίκηση που εκτελεί τις αποφάσεις που δημοκρατικά πήραν οι πολίτες-δημότες, και Δικαιοσύνη ταυτόσημη της Δημοκρατίας η οποία διαχειρίζεται το δίκαιο το δικό του, του κάθε δημότη- πολίτη ανθρώπου που γεννιέται και βιώνει σε αυτόν τον πλανήτη με τα δικά του όπως και όλων δίκαια και δικαιώματα σε τροφή, νερό, οικία με όλα τα άφθονα και απολύτως δωρεάν υλικά του πλανητικού οργανισμού που φιλοξενεί όλα τα δημιουργήματα επάνω του. Καί όμως οι πολίτες δεν έχουν κανένα λόγο και καμία φωνή μέσα στα κράτη τους.
Αυτό που πρέπει να γίνει συνείδηση στους πολίτες, είναι ότι, οι διοικήσεις τους δεν έχουν κανένα δικαίωμα είτε κυβέρνηση, οργανισμός εγχώριος ή διεθνής, κρατική υπηρεσία και κανένα θεσμικό όργανο, γιατί όλα και τα πάντα, δομήθηκαν και συστήθηκαν από ανθρώπους, αποκλειστικά και μόνο, για να εξυπηρετήσουν τα συμφερόντα των πολιτών που είναι και δικά τους και την συλλογική κοινωνική ανέλιξη, έτσι δεν έχουν την νομιμότητα, ως θεσμική μονάδα ή και συμμαχία πολλών θεσμών, να στερήσουν σκοπίμως για ιδιοτελή συμφέροντα την πρόσβαση σε αγαθά που προαναφέραμε και ανήκουν σε όλους μας χωρίς καμία εξαίρεση.
Γενοκτονούνται άνθρωποι, για πολιτικές ατζέντες και μετά λύπης μας, ακούμε δηλώσεις πολιτικών ταγών, να μιλούν περί δικαιώματος σε αυτοάμυνα, (δεκτόν έως ενός σημείου), αποδέχτηκαν επί της ουσίας, ένα αποδεδειγμένα, και με απόφαση δικαστηρίου, κραυγαλέο έγκλημα, την δολοφονία άμαχων πολιτών και την επιβολή της πείνας, της δίψας, του λιμού που φέρουν τον θάνατο.
Το βέβαιο είναι ότι δεν έχουμε Δικαιοσύνη πουθενά στον πλανήτη. Έχει γίνει ένα διαχειρίσιμο εργαλείο στα χέρια λίγων και επικίνδυνων για την δημόσια ασφάλεια των πολιτών. Έχει από καιρού, απωλέσει την ανεξαρτησία της, τις αποφάσεις, εκτελούν τα συμφέροντα.Το δαιδαλώδες δικαικό σύστημα που έχουν κατασκευαστεί ανά χώρα όλα αυτά τα νομικά πλαίσια με τα «παραθυράκια» χρησιμοποιώντας τα κατά το δοκούν, όπως «πολιτικά άσυλα», «βουλευτικές ασυλίες» «διπλωματικές ασυλίες» κ.λ.π. ώστε να μην τους πιάνει το γράμμα του νόμου και έτσι εξυπηρετούνται ακόμη και για αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Τα σημάδια των καιρών, διαμηνύουν σε όλους τους τόνους, ότι η άνθρωπότητα στο σύνολό της πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες τις και το μοναδικό της χρέος προς τους εαυτούς και πρός το κοινωνικό σύνολο.
Η Δικαιοσύνη πρέπει να λειτουργεί απαρέγκλιτα εντός του Συστήματος των Αξιών και Αρχών, της ίδιας της δημιουργίας του ανθρώπινου γένους, ώστε να νοιώθουν οι άνθρωποι ασφάλεια και μέσα στην χώρα τους, αλλά και στο παγκόσμιο περιβάλλον, όπου αλληλεπιδρούν όλα και τα πάντα σαν μία μονάδα.
Άρα ένα αδίκημα από κάποιον, ακόμη και προς ένα άτομο της κοινωνίας να απευθύνεται, πρέπει να λογίζεται ως αδίκημα πρός όλη την Πολιτεία, η οποία είναι υπεύθυνη να σταματήσει άμεσα την αδικία αυτή εμποδίζοντας την εξέλιξή της, και σε κάθε περίπτωση οφείλει να την εξαλείψει, ανάλογα με την φύση του αδικήματος, και να επεμβαίνει είτε με διόρθωση, είτε με τιμωρία, ώστε η Δικαιοσύνη να διανέμεται «Μη προς τον λόγο, αλλά προς την Διάνοιαν του Νομοθέτου σκοπείν» διότι αυτός είναι ο ορισμός της Δικαοσύνης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη στον πλανήτη μας και έτσι πρέπει να εφαρμόζεται.
Δηλαδή ο Νομοθέτης δε δικάζει το αίτιο της άδικης πράξης, η οποία σαφώς αξιολογείται, αλλά επί της ουσίας στοχεύει στην αιτία που την προκάλεσε, στην ρίζα της. Έχει άριστη γνώση του Συστήματος των Αξιών και Αρχών, και με αυτό ως άξονα και την αρχή της αναλογικότητας, θεμελιώνει την ιδανική και ολοκληρωμένη απόδοση του Δικαίου.
Το ίδιο απόλυτο πρέπει να συμβαίνει και όταν ένα κράτος αδικοπρατεί σε βάρος άλλου, θα πρέπει να απασχολεί ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα και οι αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων να εκτελούνται από όλες τις κυβερνήσειες, βοηθώντας στο έργο της δικαιοσύνης με τις αστυνομικές τους δυνάμεις, ή και των παγκόσμιων αστυνομιών, σε περιπτώσεις εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, ή εγκλήματα πολέμου, όπως στην περίπτωση του Μπενιαμίν Νετανιάχου και του πρώην υπουργού Άμυνας του Ισραήλ Γιόαβ Ντάγκαλ.
Υπάρχουν τόσοι οργανισμοί, αστυνομικές αρχές, υπηρεσίες, οι κυβερνήσεις και όμως δεν εκτελέιται η απόδοση του δικαίου με αποτέλεσμα να παράγεται μεγάλο άδικο.
Αυτό που δεν υπάρχει σήμερα και πρέπει να υπάρξει, για το Δίκαιο των ανθρώπων, είναι να καθιερώσουν το δικό τους σύστημα των Αξιών και Αρχών, στις πόλεις, τις πολιτείες τους ώστε να σταματήσουν το άδικο που βιώνουν ανάλογα την μορφοποίηση του, πόλεμοι, οικονομικές κρίσεις, κατάρευση των μοντέλων υγείας, παιδείας και όλη αυτή την κατάπτωση η οποία έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις.
Έχουμε την τιμή σήμερα, οι άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη, να έχουμε πρόσβαση στο πανάρχαιο Αξιακό μας Σύστημα, το οποίο, μας εμφάνισε στις μέρες μας ο κ. Αρτέμης Σώρρας ο Πρόεδρος του Πολιτικού Φορέα Ελλήνων Συνέλευσις, το οποίο Αξιακό και κατέθεσε εν μέσω της Ιδρυτικής Διακήρυξης του Πολιτικού Φορέα, όπου αντανακλάται σε όλες τις Προγραμματικές του Δηλώσεις στον Άρειο Πάγο για να εγκαθιδρυθεί η Ελλήνων Πολιτεία δίνοντας το λαμπρό δείγμα σε όλες τις κυβερνήσεις στον πλανήτη να ακολουθήσουν το ίδιο μονοπάτι, για να αντιστρέψουμε, όλοι μαζί και ξεχωριστά, την συλλογική κατέλιξή μας, σε μια αέναη ανελικτική πορεία ως ανθρώπινο γένος, αφήνοντας πίσω στην λήθη του, ότι μας έφθειρε, μας αλλοίωσε, μας μόλυνε τις συνειδήσεις μας, και μας έφερε στο χείλος της αβύσσου.
Το παρακάτω Ιερό Ελλάνιο κείμενο και Θέμελο της Ιδανικής Πολιτείας, γράφτηκε για όλους εμάς! Για το Δίκαιο όλων μας!
