Ως παιδική φτώχεια ορίζεται η φτώχεια που επηρεάζει τα νοικοκυριά που περιλαμβάνουν παιδιά κάτω από 18 ετών. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα παγκοσμίως.
Το παράδοξο είναι ότι ορισμένες από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου παρουσίασαν απότομες αυξήσεις της παιδικής φτώχειας σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF.
Η έκθεση Child Poverty in the Midst of Wealth έδειξε συγκλονιστικά αποτελέσματα, με ορισμένες από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Ελβετία και το Λουξεμβούργο να πέφτουν στο τέλος των διαγραμμάτων. Είδαν τις μεγαλύτερες αυξήσεις στον αριθμό των παιδιών που ζουν σε νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες από το 2014.
Στον αντίποδα όμως η Πολωνία, η Σλοβενία, η Λετονία και η Λιθουανία –όχι μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του ΟΟΣΑ και της ΕΕ– έχουν επιτύχει σημαντικές μειώσεις της παιδικής φτώχειας, μειώνοντας κατά 38% στην Πολωνία και 31% στις άλλες χώρες.
«Οι επιπτώσεις της φτώχειας στα παιδιά είναι τόσο επίμονες όσο και καταστροφικές», δήλωσε ο Διευθυντής της UNICEF Innocenti Bo Viktor Nylund . «Για τα περισσότερα παιδιά αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς αρκετά θρεπτικά τρόφιμα, ρούχα, σχολικά είδη ή ένα ζεστό μέρος για να αποκαλούν σπίτι. Αποτρέπει την εκπλήρωση των δικαιωμάτων και μπορεί να οδηγήσει σε κακή σωματική και ψυχική υγεία».
Η παιδική φτώχεια εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα στην ΕΕ, δεδομένου ότι σχεδόν ένα στα τέσσερα παιδιά είναι εκτεθειμένο στον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού δηλώνει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο σε ειδική έκθεση του.
Η παιδική φτώχια επηρεάζει και τη χώρα μας.
Συγκεκριμένα, από το σύνολο των παιδιών στη χώρα μας, περίπου το 31.5% των παιδιών απειλούνται από την ανέχεια, σύμφωνα με μετρήσεις της Eurostat το 2020– ποσοστό το οποίο θα έχει το δίχως άλλο αυξηθεί κατόπιν της πανδημίας και της οικονομικής κρίσεως στην Ελλάδα.
Η Αθηνά Λινού, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Prolepsis που προσφέρει μεταξύ άλλων προγράμματα υποστήριξης παιδιών και άλλων μειονοτήτων είπε: “Τα στοιχεία του 2021 της Εurostat για την παιδική φτώχεια στην Ελλάδα είναι σε αντίστοιχα επίπεδα με την περίοδο της κρίσης το 2011. Περισσότερα από 500.000 παιδιά στην Ελλάδα, βρίσκονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.”
Άλλο ένα παράδοξο είναι τα υπερκέρδη των κεντρικών τράπεζών όπως για παράδειγμα της Ελλάδος όπου κάνουν και την δημοσιοοικονομική πολιτική για τους πολίτες και από την άλλη να έχουμε φαινόμενα παιδικής φτώχιας, γεγονός που προσβάλει όλους μας, αν θέλουμε ν’ αποκαλούμαστε άνθρωποι.
Βεβαίως η παιδική φτώχεια είναι παγκόσμιο φαινόμενο.
Το οξύμωρο είναι ότι η αύξηση του ακραίου πλούτου συνοδεύεται από αύξηση της ακραίας φτώχειας, σύμφωνα με την έκθεση Oxfam «Survival of the Richest», η δημοσίευση της οποίας συνέπεσε χρονικά με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός όπου αναλυτικότερα: από το 2020 δημιουργήθηκε πλούτος ύψους 42 τρισ. δολαρίων. Ωστόσο, από αυτόν τον νέο πλούτο που έχει παραχθεί από τους πολίτες, το πλουσιότερο 1% απορρόφησε τα δύο τρίτα με το υπόλοιπο ποσοστό να πηγαίνει στο 99% του πληθυσμού.
Αποτελεί ευθύνη των κρατών και των κυβερνήσεων να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την άμεση παύση του άκρατου πλουτισμού των ολίγων και την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας και της φτώχειας εν γένει..
Θα πρέπει ένα Κράτος Δικαίου να εξασφαλίζει απασχόληση εργασίας με επαρκείς αμοιβές προς την οικογένεια (γονείς). Παιδική φροντίδα και δωρεάν παιδεία, που είναι απαραίτητες για την ευημερία των παιδιών.
Μπορούμε να διασφαλίσουμε την ευημερία των παιδιών σήμερα και στο μέλλον με σωστή και δίκαιη πολιτική κάτι που στις μέρες μας, με τις καθεστωτικές κυβερνήσεις-μαριονέτες της ΝΤΠ δεν γίνεται.
Είναι αποτέλεσμα των δικών μας επιλογών για την πολιτική που ασκείται σε όλους εμάς.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα απάνθρωπα φαινόμενα πρέπει να γίνουμε αυστηροί με τον εαυτόν μας και τους πολιτικούς, επαναπροσδιορίζοντας τις πολιτικές μας επιλογές που έχουμε έως σήμερα.
Μας δίνεται άλλη μια φορά η ευκαιρία να επιλέξουμε με ορθή κρίση στις ευρωεκλογές του 2024 τους Έλληνες ευρωβουλευτές που θα αποφασίζουν υπέρ των Ελλήνων και της Ελλάδος, καθαιρώντας τους παλαιοκομματικούς μηχανισμούς οι οποίοι αποδεδειγμένα απέτυχαν παταγωδώς.
Χούτου Θεολογία
