Η Κρίση της Παγκόσμιας Οικονομίας και η Θέση της Ελλάδας: Μια Ιστορική Αναδρομή και Προοπτικές
Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, με τις προειδοποιήσεις για μια ενδεχόμενη οικονομική κατάρρευση να πληθαίνουν.
Ο Nathan Rothschild είχε πει κάποτε: «Αν ελέγχω τον πλούτο ενός έθνους, δεν με νοιάζει ποιος κάνει τους νόμους». Αυτή η φράση, που ακούστηκε πριν από περισσότερα από 200 χρόνια, παραμένει επίκαιρη, καθώς η οικονομική εξουσία συγκεντρώνεται σε χέρια λίγων.
Τα τελευταία χρόνια, ο Ελληνικός λαός βιώνει μια στοχοποιημένη επίθεση απαξίωσης, οικονομικής εξαθλίωσης, ηθικής κατάπτωσης, λεηλασίας δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και αποξένωσης από τα ιδανικά του, τη γλώσσα του, τα έθιμα και τις συνήθειές του. Αυτή η τραγική πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα μιας συνεπούς ανθελληνικής και προδοτικής πορείας του πολιτικού κατεστημένου, όπως αυτή διαγράφεται στην νεότερη ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
Η δολοφονία του εκλεγμένου δημοκρατικά Έλληνα Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια το 1831 ακύρωσε την Ψήφιση του Πολιτικού Συντάγματος, το οποίο είχε προγραμματιστεί να επικυρωθεί στην Ε΄ Εθνοσυνέλευση, και σταμάτησε τη λειτουργία του κρατικού Πιστωτικού Ιδρύματος, την «Ελληνική Χρηματιστική», το οποίο αντικαταστάθηκε το 1841 με το ιδιωτικό ξένων συμφερόντων πιστωτικό ίδρυμα, την «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος». Από τότε, η εξουσία μέσω Δημοκρατικών Διαδικασιών, οι οποίες θα ήταν η εγγύηση για την Ανεξαρτησία του Ελληνικού Κράτους, πέρασε σε ξένα προς τον Ελληνισμό κέντρα, με εκπροσώπους τα πολιτικά κόμματα μέσω της εγκάθετης και ξενόφερτης μοναρχίας.
Είναι γεγονός ότι, ενώ το πολίτευμα άλλαξε πολλές μορφές, η κύρια σταθερά και υπεύθυνη συνιστώσα του καθεστώτος διαχρονικά από το 1832 μέχρι και σήμερα παραμένει η κομματοκρατία. Από τότε μέχρι σήμερα, τα κόμματα είναι υπεύθυνα για τα δεινά του Ελληνικού Έθνους, επειδή διαίρεσαν, κομμάτιασαν και διέλυσαν την κοινωνία μας. Είναι υπεύθυνα γιατί όχι μόνο δεν έκαναν ποτέ το καθήκον τους για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων των Ελλήνων Πολιτών, αλλά δημιούργησαν και το περιβάλλον για την επιβολή των συνθηκών αιχμαλωσίας, δέσμευσης και υποταγής σε ανθελληνικά κέντρα.
Τα κόμματα επέτρεψαν στο Τραπεζικό κατεστημένο να λειτουργεί με πλήρη ασυδοσία, αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο ελέγχου και απαλλάσσοντάς το από κάθε φόρο και υποχρέωση καταβολής τελών. Έτσι, αυτό σε πλήρη ασυλία έφτασε μέχρι το σημείο να πτωχεύσει το Ελληνικό Κράτος επανειλημμένως. Τα κόμματα εκχώρησαν το δικαίωμα στο Τραπεζικό κατεστημένο να χαράσσει την οικονομική πολιτική του κράτους μας και να δημιουργήσει τις συνθήκες αιχμαλωσίας των Ελλήνων Πολιτών μέσω του χρέους.
Με την έγκριση της ίδρυσης, ύστερα από αμέτρητες προσπάθειες, της ιδιωτικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 23.12.1913, η οποία ελέγχει την έκδοση χρήματος, είναι ένα από τα πρώτα βήματα που οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση.
Η τράπεζα αυτή, αν και ιδιωτική, έχει αποκτήσει σήμερα τον απόλυτο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, επηρεάζοντας τις οικονομίες παγκοσμίως, πρώτα με τον πληθωρισμό και ύστερα με τον αποπληθωρισμό, με αποτέλεσμα να πνίγονται σήμερα όλοι οι πολίτες και τα κράτη στο χρέος.
Το 1931 ιδρύεται στην Βασιλεία της Ελβετίας η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, στην οποία η Ελλάς είναι ιδρυτικό μέλος με μετοχικό κεφάλαιο 2,5 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα.
Το 1944 ιδρύονται στο Bretton Woods των ΗΠΑ η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στα οποία η Ελλάς είναι κι εκεί ιδρυτικό μέλος. Αυτοί οι οργανισμοί είχαν ως στόχο την οικονομική σταθερότητα και την αποφυγή της πείνας για τις μελλοντικές γενιές, καθώς επίσης και την ανάπτυξη των κρατών μελών.
Πώς γίνεται η Ελλάς να βρίσκεται ως μέλος σε όλες τις μεγάλες διεθνείς κοινοπραξίες και δεν διερωτάται κανείς γιατί άραγε; Μήπως γιατί η Ελλάς « είναι η κότα που κάνει τα χρυσά αβγά » και οι Έλληνες το αγνοούν, όπως αγνοούσαν και την ύπαρξη των καταπιστευματικών λογαριασμών μέσα στις Ελληνικές Τράπεζες;
Η αποκάλυψη του κ. Αρτέμη Σώρρα το 2012 σχετικά με τους καταπιστευματικούς λογαριασμούς ύψους 115,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, που προέρχονται από αρχική κατάθεση χρυσού, έχει προκαλέσει αναστάτωση, τα οποία σήμερα ξεπερνούν το 1 τετράκις καθώς τοκίζονται με επιτόκιο 4% ετησίως από το 1966,67.
Ωστόσο, η απενεργοποίηση του χρυσού κανόνα το 1971 έχει κλονίσει τα θεμέλια του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οδηγώντας σε αύξηση της παραοικονομίας και της αβεβαιότητας.
Σήμερα, η παγκόσμια οικονομική κατάσταση είναι ανησυχητική. Η φούσκα του χρέους έχει φτάσει σε κολοσσιαία επίπεδα, απειλώντας να καταπνίξει τις οικονομίες των χωρών. Οι γεωπολιτικές και περιβαλλοντικές κρίσεις επιβαρύνουν περαιτέρω την κατάσταση, οδηγώντας σε χρεοκοπίες και αστάθεια.
Η απάντηση στην κρίση απαιτεί άνευ προηγουμένου διεθνή συνεργασία, δεν φαντάζεστε τι μπορεί να γίνει στον πλανήτη εάν αυτό επιτευχθεί..
Ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα θα μπορούσε να προέλθει από την Ελλάδα και τους Ελλην, καθώς η χώρα έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει την φούσκα και να επαναφέρει την οικονομία σε πραγματικά δεδομένα του πλανήτη με πραγματικό χρήμα, με πραγματικό νόμισμα, με πραγματικές εγγυήσεις και οχι με κλεμμένα, με υποθετικά, πρέπει ν΄αλλαξει αυτό τώρα και να πάει σε πραγματικά Ελληνικά χέρια, διαφορετικά θά πάμε σε μια παγκόσμια οικονομική κριση οπου και πάλι αυτο βολεύει τους Ελληνες.
Ο δρόμος προς την οικονομική αποκατάσταση θα είναι ανώμαλος, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να δράσουμε τώρα..
Η ύπαρξη ενός συλλογικού φορέα με επίκεντρο του τον ίδιο τον άνθρωπο πρέπει να ευαισθητοποίηση τους πολίτες για ένα βιώσιμο οικονομικό μέλλον. Μαζί, μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτήν την καταιγίδα και να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό χρηματοπιστωτικό σύστημα για τις μελλοντικές γενιές.
Συμπερασματικά, η παγκόσμια οικονομική κατάσταση είναι κρίσιμη, αλλά υπάρχουν ακόμα τρόποι για να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση.
Η ευαισθητοποίηση, η ένωση και η συλλογική δράση των Ελλήνων είναι τα κλειδιά για την πλοήγηση σε αυτήν την κρίση.
Σπύρος Λευθεριώτης
