Πελαγία Πεκλάρη
Από Δευτέρα 7 Απριλίου, οι δικηγόροι απέχουν από κάθε δίκη η οποία νομίμως υπάγεται στην καθ΄ ύλην αρμοδιότητά τους, εκτός συγκεκριμένων επειγουσών περιπτώσεων και κατόπιν ειδική άδειας.
Η απόφαση αυτή πάρθηκε από την Συντονιστική Επιτροπή ολομέλειας Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας ως διαμαρτυρία για τίς μέχρι σήμερα ασκηθείσες παρεμβάσεις της Πρόεδρου του Αρείου Πάγου Ιωάννας Κλάπα, ζητώντας τη διερεύνηση πειθαρχικής ευθύνης εις βάρους της.
Ο λόγος για την παραγγελία της Ιωάννας Κλάπα στην Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Επιθεώρησης Ασημίνα Υφαντή, για τον πειθαρχικό έλεγχο κατά της ανακρίτριας και της εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου, σχετικά με την ποινική μεταχείριση στους εμπλεκόμενους στο κύκλωμα της Πολεοδομίας.
Οι δικηγόροι κατηγορούν την ηγεσία του Αρείου Πάγου, για συστηματικές παρεμβάσεις στο έργο των δικαστών, με την προσφιλή μέθοδο της απειλής πειθαρχικού ελέγχου, γεγονός που παραβιάζει ευθέως τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή του φυσικού δικαστή (άρθρο 8 του Συντάγματος και 6παρ 1 ΕΣΔΑ) αλλά και τη συνταγματικά κατοχυρωμένη προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των δικαστών (άρθρο 87 του Συντάγματος) όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Στην σχετική τους ανακοίνωση αναφέρουν ότι «Η Δικαιοσύνη αποτελεί θεμέλιο της δημοκρατικής λειτουργίας και η ανεξαρτησία της, απαραίτητη προϋπόθεση για το Κράτος Δικαίου. Τυχόν παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, από όπου και αν προέρχονται, είναι απερίφραστα καταδικαστέες και δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν αδιάφορο, πολλώ δε μάλλον τους συλλειτουργούς της. Η δικαιοδοτική κρίση των δικαστών ελέγχεται με τους προβλεπόμενους νόμιμους τρόπους
Διαβάζουμε επίσης στην επίσημη σελίδα του Δικηγορικού Συλλόγου, την τοποθέτηση του Αντώνη Αντανασιώτη, εκλεγμένου με την Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων για την πρόταση της Προέδρου του Αρείου Πάγου να λέει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Είναι συνεχείς τόσο οι ανοιχτές παρεμβάσεις όσο και η προκλητική αδράνεια της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων, σε υποθέσεις ‘όπως του εγκλήματος στα Τέμπη, στο Μάτι, στη Μάνδρα, όπως και της τραγωδίας της Πύλου, που στοχεύουν στο να συγκαλύπτεται ο μεγάλος ένοχος, το εκμεταλλευτικό σύστημα που θυσιάζει για τα κέρδη του τις ανάγκες, ακόμα και τη ζωή, του λαού και των παιδιών του.
Θυμόμαστε και την εισαγγελέα εφετών Γεωργία Τσατάνη να κατηγορεί την πολιτική ηγεσία για διαρκείς παρεμβάσεις στην άσκηση καθηκόντων της. Μάλιστα προέβη σε αναφορά -καταγγελία για απειλές που δέχτηκε κατά της ίδιας και της οικογένειάς της από τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, ο οποίος της ζήτησε να παραιτηθεί από συγκεκριμένη έρευνα απειλώντας ότι θα ξεσπάει άγριος πόλεμος και ότι η υπόθεση (Βγενόπουλος) που χειρίζεται είναι ένα απόστημα που θα σκάει σε βάρος της … και να κάνει Χριστούγεννα με την οικογένειά της.
Με αυτές τις πρακτικές, «δεν αποτελεί έκπληξη η διολίσθηση της Δικαιοσύνης στις μετρήσεις της κοινής γνώμης, ακόμη και των ευρωπαϊκών θεσμών». Τα δικαστικά σκάνδαλα και η διαπλοκή είναι ατελείωτα.
Ουσιαστικά από την αποχή των δικαστών και τον χαρακτήρα της διαμαρτυρίας τους για απειλές όπως λένε, πειθαρχικού ελέγχου από την ανώτατη δικαστική εξουσία, αντιλαμβανόμαστε την εκβιαστική μεταξύ τους σχέση.
Όλη αυτή η ξαφνική συλλογική κινητοποίηση των συλλειτουργών της Δικαιοσύνης μας βάζει σε υποψίες. Γιατί τώρα και όχι από την πρώτη στιγμή για κάθε εγκλήμα που διαπραάχθηκε, γιατί δεν αντέδρασαν ώς σώμα, παρά έμεναν σιωπηλοί σε παρεμβάσεις υποθέσεων κατά ενός εισαγγελέα ή κατά ενός δικαστή κ.λπ; Τί κρύβεται πίσω από την κουρτίνα;
Μετά και τις ομολογίες τους, ευλόγως αναρωτιόμαστε πόσοι δικηγόροι, δικαστές, εισαγγελείς έχουν υποκύψει σε εκβιασμούς, πόσοι έχουν κάνει υποχωρήσεις για λόγους εκφοβισμού, πόσοι έχουν χρηματιστεί και λειτουργήσει για ίδιον όφελος συγκαλύπτοντας ή ακόμη και οδηγώντας δίκες μέσω συμβιβαστικών λύσεων που ενδεχομένως αδικούν πολίτες έναντι άλλων συμφερόντων;
Η εικόνα της Δικαιοσύνης και των λειτουργικών της οργάνων με τα αποτελέσματα τους, τα οποία έχουν παγιώσει ουσιαστικά την παραγωγή άδικου στην ελληνική κοινωνία η οποία βάλλεται παντοιοτρόπως σε όλα τα επίπεδα, είναι ίσως μία απάντηση στα ερωτήματα που γεννώνται.
Πως έφτασε ο ύψιστος αυτός θεσμός της Δικαιοσύνης των Ελλήνων ο Αρειος Πάγος, να έχει πέσει τόσο χαμηλά, να προσβάλλεται και να υβρίζεται από τους ίδιους τους λειτουργούς του; Στο δικαστικό μέγαρο στη πρόσοψή του φέρει την επιγραφή ¨ΘΕΜΙΔΟΣ ΜΕΛΑΘΡΟΝ¨ Το Μέγαρο της Θέμιδος. Η θέμις η εκπρόσωπος της Θείας Δικαιοσύνης και της τάξης, τρίζουν τα κόκκαλά της.
Τίποτα δε θυμίζει σήμερα την Δημοκρατία μας και το ίδιο το Δίκαιο που πηγάζει από αυτήν.
Η αλλοίωση του θεσμού και της σημασίας του, έγινε μέσα στα χρόνια από ανθέλληνες και παραφραστές της αληθινής ιστορίκής και σημασιολογικής αξίας των εννοιών και της πρακτικής εφαρμογής του δικαίου και την απόδοση της δικαιοσύνης, για να εξυπηρετηθούν δόλιες τακτικές με τα δείγματα που έχουμε και σήμερα στην Δικαιοσύνη που προσβάλλουν τα ελληνικά ιδεώδη.
Ο Άρειος Πάγος λόφος της Αρχαίας Αθήνας ήταν αφιερωμένος στον Άρη στον θεό του πολέμου και της της Ανδρείας. Εκεί επιλέχτηκε να είναι η έδρα του πρωταρχικού δικαστηρίου για τα εκ προμελέτης εγκλήματα κατά της ζωής. Υπήρχε και η Αρχαία Αγορά που αποτελούσε το επίκεντρο του δημόσιου βίου των Αθηναίων. Σε κοινή θέα γινόντουσαν πολλά δρώμενα της εποχής όπως εκλογές όπου ψήφιζαν ονομαστικά και δημόσια, διαβουλεύσεις, δίκες όπου καλούνταν ο κατηγορούμενος μόνος αυτός να αγορεύσει και να παρουσιάσει τα αποδεικτικά στοιχεία για την απολογία του.
Στους πρόποδες του Λόφου στεγάζονταν οι θεσμοί της Αθηναϊκής Δημοκρατίας όπως το βουλευτήριο όπου προετοιμάζονταν οι νόμοι από τον νομοθέτη, η Θόλος, η έδρα της εκτελεστικής εξουσίας τα κρατικά αρχεία. Από την ΝΔ πλευρά του λόφου της Πνύκας γινόντουσαν οι λαϊκές συνελεύσεις όπου οι τότε ισχυροί πολίτες συμμετείχαν στους θεσμούς της άμεσης Δημοκρατίας.
Όσον αφορούσε την θέση του Αρεοπαγίτη την καταλάμβανε αξιοκρατικά από το σώμα της πολιτείας ο Ανδρείος πολίτης, δηλαδή αυτός που έχει την Ανδρεία γνώρισμά του. Αυτός που δεν υποκύπτει σε πάθη προσωπικά, δεν λειτουργεί υπό τον οιονδήποτε εκφοβισμό ακόμη και του θανάτου, αυτός που λειτουργεί με λογική κάτω από οποιονδήποτε κίνδυνο και διανέμει το δίκαιο βάση της αλήθειας και της αποδεικτικής διεργασίας με ισότητα προς όλους και για όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως θέσης, και ιδιότητας.
Φαίνεται ξεκάθαρα σήμερα γιατί έχει διολισθήσει στα τάρταρα ο Θεσμός της Δικαιοσύνης, γιατί πολύ απλά έχουν αποποιηθεί οι Ελληνίδες και οι Έλληνες την τεράστιας ισχύς ιδιότητά τους του πολίτη. Άρα σταμάτησαν να γίνονται οι συνελεύσεις πολιτών ώστε να τίθενται τα προβλήματα επί τάπητος και να δίνονται λύσεις. Το αποτέλεσμα αυτής της αδρανούς στάσης για τα κοινά είναι κατάλυση της Δημοκρατίας. Γι’ αυτό δεν υπάρχει πολιτική βούληση, δεν υπάρχει Νομοθέτης, δεν υπάρχουν δικαστές, εισαγγελείς, δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Όσο οι άνθρωποι δεν λειτουργούν ως πολίτες τόσο η ανομία, η διαπλοκή, η διαφθορά των θεσμών θα ανθίζει, καταστρέφοντας τα πάντα στο περιβάλλον τους και στην ίδια την ζωή τους.
Σήμερα η ιδιότητα του πολίτη αναβιώνει ξανά μέσα από τον Πολιτικό Φορέα Ελλήνων Συνέλευσις. Ένα Συνταγματικό όχημα για όλους τους Έλληνες. Η ένωσή τους και η ενεργή τους δράση μπορεί να ακυρώσει όλο το δαιδαλώδες δικαικό σύστημα που πολεμά το ίδιο τους το Δίκαιο.
Να αποκαταστήσουν κάθε βλάβη και να καθαρίσουν τους χώρους της δικαιοσύνης. Να εγκαθιδρύσουν το ελληνικό αξιακό τους σύστημα όπου ο νομοθέτης θα βγάζει νόμους που πατάνε στις αξίες και αρχές, ο δικαστής θα δικάζει με την αλήθεια όπου το ψεύδος δεν θα έχει χώρο, και οι ένοχοι θα τιμωρούνται αναλόγως των πράξεών τους χωρίς καμία εξαίρεση, από τον πιο απλό πολίτη έως τον πρωθυπουργό θα κατανέμεται το δίκαιο. Με λίγα λόγια να πάρουν οι πολίτες τον έλεγχο της ζωής τους πίσω και να βιώνουν με ασφάλεια προστατευμένοι στην Ελλήνων Πολιτεία τους όπου όλοι οι μηχανισμοί της θα λειτουργούν από τους ίδιους.
Η Ελλήνων Συνέλευσις έχει έτοιμη όλη την δομή μιας ιδανικής πολιτείας, αλλά και τα οικονομικά κεφάλαια για την δόμησή της και το αξιακό σύστημα που θα διασφαλίζει αέναα την ορθή και χρηστή λειτουργία της.
