Πολυμήδη Χούτου
Μια νέα πληγή προστέθηκε στο σώμα της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Τμήμα της περίφημης τοιχογραφίας με τα δελφίνια, που κοσμούσε την ανατολική πτέρυγα του μινωικού ανακτόρου της Κνωσού, κατέρρευσε, φέρνοντας ξανά στο φως την εθνική μας αμέλεια απέναντι στα ιερά μνημεία του πολιτισμού μας.
Πρόκειται για γύψινο αντίγραφο της τοιχογραφίας, το οποίο φιλοτεχνήθηκε κατά την αναστήλωση του χώρου, από τον Άρθουρ Έβανς, την δεκαετία του 1960.
Παρότι το πρωτότυπο βρίσκεται ασφαλές στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, η εικόνα κατάρρευσης σε έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους παγκοσμίως, αποτελεί ντροπιαστικό σύμβολο εγκατάλειψης και κρατικής αδιαφορίας.
Αρχαιολόγοι και ξεναγοί κρούουν τον κώδωνα κινδύνου εδώ και χρόνια , προειδοποιώντας για την ελλιπή συντήρηση και την έκθεση των αρχαιοτήτων στις καιρικές συνθήκες.
Δυστυχώς, η προειδοποίηση έγινε είδηση και η είδηση έγινε καταγγελία μιας διαχρονικής παραμέλησης, που ξεπερνά την Κνωσό και διαπερνά κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής, από τα αρχαία θέατρα μέχρι τις σιδηροδρομικές γραμμές, από τα σχολικά κτίρια μέχρι τα νοσοκομεία.
Η κατάρρευση αυτή δεν είναι μόνο φυσική, είναι και συμβολική. Είναι η κατάρρευση της σύνδεσής μας με την ρίζα, με την αποστολή, με τον σκοπό της ύπαρξής μας.
Διότι η πολιτιστική μας κληρονομιά δεν είναι τουριστικό προϊόν ούτε μουσειακό έκθεμα. Είναι ο ζωντανός φορέας της ιστορικής και πνευματικής ταυτότητας του Έλληνα, που καλείται να φυλάξει όχι απλώς λίθους και χρώματα, αλλά το ίδιο του το Είναι.
Δυστυχώς, το κράτος της κομματοκρατίας, επιμένει να λειτουργεί διαχειριστικά, πρόχειρα, φοβικά και αντιδραστικά, χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό πρόληψης και συντήρησης, χωρίς σεβασμό προς το ιερό και μοναδικό αποτύπωμα προγονικής σοφίας.
Η κατάρρευση της τοιχογραφίας στην Κνωσό είναι μια ακόμα εικόνα σε μια μακρά και φρικτή παρέλαση εγκατάλειψης.
Διότι η λίστα της εθνικής αποσύνθεσης δεν έχει τέλος, απλώς αλλάζει πρόσωπα. Από την Κνωσό μέχρι το τελευταίο δημοτικό σχολείο των περιφερειών, από τους Ναούς μας μέχρι τα κλειστά χειρουργεία και τα ερειπωμένα πυροσβεστικά φυλάκια, παντού μια διαρκής και απροκάλυπτη εγκατάλειψη, ένας συστηματικός αφανισμός κάθε δομής που θα όφειλε να κρατά όρθιο το έθνος.
Σχολικά κτήρια με σπασμένα παράθυρα και φουσκωμένους τοίχους, τάξεις χωρίς θέρμανση και αυλές με σκουριασμένες μπασκέτες, συνθέτουν το ”εκπαιδευτικό όραμα” του κρατικού μηχανισμού. Δάση που κάθε χρόνο καίγονται χωρίς αντιπυρικές ζώνες και χωρίς σχέδιο πρόληψης. Χωριά που πλημμυρίζουν και ισοπεδώνονται γιατί δεν υπάρχουν αντιπλημμυρικά έργα, γιατι κάποιοι θεώρησαν πως οι φυσικές καταστροφές είναι ”αναπόφευκτες”. Αυτή δεν είναι απλή αμέλεια, είναι προδοσία διαρκείας.
Η Ελλάς δεν καταρρέει μόνο στα μνημεία της, καταρρέει στα θεμέλιά της. Κάθε υπουργικό γραφείο που υπογράφει ”περικοπές” και ”μεταρρυθμίσεις” εις βάρος της δημόσιας περιουσίας και των υποδομών, είναι μια σφραγίδα εκποίησης. Μια σφραγίδα επίσημης αδιαφορίας απέναντι στην κοινωνία, στην φύση, στα παιδιά, στον πολιτισμό. Δεν πρόκειται για λάθη, πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο αποδόμησης, ένα ισοπέδωμα πολύπλευρο και σταδιακό, που γίνεται μεθοδικά εδώ και δεκαετίες.
Για ακόμη μια φορά, η Κνωσός ένας Ιερός και Ιστορικός τόπος της ελληνικής γης αφέθηκε αβοήθητος, εκτεθειμένος στη διάβρωση του χρόνου, χωρίς την παραμικρή ουσιαστική μέριμνα απο το κράτος. Ο τόπος που φιλοξενεί το πνεύμα των Μινωιτών γίνεται σήμερα χώρος ντροπή, σύμβολο μια κρατικής κομματικής εξουσίας που δεν σέβεται τίποτα, ούτε τους Έλληνες πολίτες, ούτε τους προγόνους τους. Μετατρέπεται σταδιακά σε θλιβερό κουφάρι κάτω από την αδιαφορία. Ούτε στέγαστρα, ούτε σχέδιο αντιμετώπισης των φθορών, μόνο αυτοσχεδιασμοί και πρόχειρα μπαλώματα από μια κρατική μηχανή που δεν λειτουργεί.
Η έλλειψη συντήρησης δεν είναι τυχαία ούτε παροδική, είναι επιλογή και απαξίωση. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων κομματικών πολιτικών επιλογών και συστηματικής υποχρηματοδότησης.
Κανένα κόμμα, καμία κυβέρνηση δεν έθεσε ποτέ ως πυρήνα της πολιτικής του την προστασία και ανάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας των Ελλήνων, διότι δεν εκφράζουν το έθνος αλλά το μεταχειρίζονται ως πληθυσμό προς έλεγχο.
Λύσεις δίνει μόνο ο πολιτικός φορέας Ελλήνων Συνέλευσις, με τις κατατεθειμένες στον ¨Αρειο Πάγο προγραμματικές της δηλώσεις. Δεσμεύεται και έχει θεσμοθετήσει με απόλυτη ακρίβεια, την γενική αποκατάσταση όλων των Ιερών, αρχαιολογικών και ιστορικών τόπων της ελληνικότητας σε όλων τον πλανήτη, με την δημιουργία μηχανισμού συντήρησης, προστασίας και ανάδειξής τους, υπό την κυρίαρχη εποπτεία των ίδιων των Ελλήνων πολιτών.
Την χρηματοδότησε όλων των έργων , φύλαξης και αναστήλωσης, από τους ήδη υπαρκτούς και ενεργοποιημένους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς, όπως αυτοί αναφέρονται με στοιχεία στις προγραμματικές δηλώσεις και τα Παγκόσμια Ταμεία.
Την ίδρυση πολιτισμικών εστιών σε κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα, με σύνδεση των αρχαιολογικών χώρων με την παιδεία, την έρευνα, την υγεία και την πραγματική οικονομία του τόπου.
Η προστασία της Ιερότητας της Ελλάδος είναι ο πυρήνας της πολιτικής πρότασης της Ελλήνων Συνέλευσις. Δεν ζητάει απλώς ψήφο. Καλεί κάθε Έλληνα να αναλάβει θέση ευθύνης, για την ίδια του την ύπαρξη.
Ο μόνος δρόμος είναι η ένωση των Ελλήνων στον Πολιτικό Φορέα, για να αναλάβουν οι ίδιοι οι Έλληνες την διακυβέρνηση και την προστασία αυτού του τόπου.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Δεν υπάρχει άλλη αναβολή, ή θα σταθούμε όρθιοι στο Φως της Ελληνικότητας μας ή θα σβήσουμε για πάντα μέσα στο σκοτάδι της αδιαφορίας και της σήψης.
Η επιλογή ανήκει σε όλους τους Έλληνες.
