Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Proceedings of the National Academy of Sciences». διαπιστώθηκε ότι, κατά μέσο όρο ένα λίτρο εμφιαλωμένου νερού περιείχε περίπου 240.000 ανιχνεύσιμα πλαστικά θραύσματα, δηλαδή από δέκα έως 100 φορές περισσότερα από προηγούμενες εκτιμήσεις. Πρόκειται για νανοπλαστικά, τόσο μικροσκοπικά που μπορούν να περάσουν από τα έντερα και τους πνεύμονες απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος και στη συνέχεια σε όργανα, όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος. Μπορούν να περάσουν μέσω του πλακούντα ακόμα και στα σώματα των εμβρύων.
Τα πλαστικά στο εμφιαλωμένο νερό εντοπίστηκαν πρώτη φορά σε μελέτη του 2018 που μέτρησε κατά μέσο όρο 325 σωματίδια ανά λίτρο, ενώ μεταγενέστερες μελέτες πολλαπλασίασαν αυτό τον αριθμό, αν και οι εκτιμήσεις σταματούσαν σε μεγέθη κάτω του ενός μικρομέτρου, δηλαδή στο όριο των νανοπλαστικών.
«Σοβαρά τώρα υπάρχουν όρια κατανάλωσης-κατάποσης νανοπλαστικών από ανθρώπους;
Εύλογα αναρωτιέται κανείς, γιατί εφόσον από το 2018 υπάρχουν αυτές οι μελέτες που βλάπτουν σοβαρά τον ανθρώπινο οργανισμό γιατί δεν απαγορεύτηκε η εμφιάλωση του νερού σε πλαστικές συσκευασίες; Γιατί δεν έχει γίνει μία καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών; Παρά αφέθηκε η κατάσταση ανεξέλεγκτη ώστε σήμερα να έχει χειροτερέψει;
Η νέα μελέτη χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται μικροσκοπία διεγερμένης σκέδασης Ραμάν και εφευρέθηκε από ένα από τους συγγραφείς της μελέτης, τον βιοφυσικό του Πανεπιστημίου Κολούμπια, Γουέι Μιν. Επίσης, οι ερευνητές δημιούργησαν έναν αλγόριθμο με βάση τα δεδομένα για την ερμηνεία των αποτελεσμάτων. Στη συνέχεια δοκίμασαν τρεις μάρκες εμφιαλωμένου νερού που πωλούνται στις ΗΠΑ και ανέλυσαν πλαστικά σωματίδια μεγέθους μόλις 100 νανομέτρων. Εντόπισαν 110.000 έως 370.000 σωματίδια σε κάθε λίτρο, το 90% των οποίων ήταν νανοπλαστικά και τα υπόλοιπα μικροπλαστικά
Ένα από τα πλαστικά που εντόπισαν ήταν το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο ή PET. Αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη, δεδομένου ότι από αυτό είναι κατασκευασμένα πολλά μπουκάλια νερού και πιθανόν να εισέρχεται στο νερό καθώς αποκολλώνται κομμάτια, όταν το μπουκάλι πιέζεται ή εκτίθεται στη θερμότητα. Πολύ εκτεταμένος ήταν και ο εντοπισμός πολυαμίδιου, ενός τύπου νάιλον, που πιθανώς προέρχεται από τα πλαστικά φίλτρα που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό του νερού πριν από την εμφιάλωσή του. Άλλα κοινά που βρήκαν οι ερευνητές χρησιμοποιούνται σε διάφορες βιομηχανικές διεργασίες, όπως πολυστυρένιο, χλωριούχο πολυβινύλιο και μεθακρυλινό πολυμεθύλιο.
Ανησυχητικό ήταν ότι οι επτά τύποι πλαστικών που αναζήτησαν οι ερευνητές αντιπροσώπευαν μόνο το 10% του συνόλου των νανοσωματιδίων που βρήκαν στα δείγματα, ενώ τα υπόλοιπα δεν γνωρίζουν τι είναι. Αν είναι όλα νανοπλαστικά, αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός τους θα μπορούσε να είναι δεκάδες εκατομμύρια ανά λίτρο.
Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να εξετάσει και το νερό της βρύσης, το οποίο επίσης έχει αποδειχθεί ότι περιέχει μικροπλαστικά, αν και πολύ λιγότερα από το εμφιαλωμένο νερό.
Ο Μπεϊζάν Γιαν, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, χημικός περιβάλλοντος στο Παρατηρητήριο Γης Lamont-Doherty του Πανεπιστημίου Κολούμπια, εργάζεται, επίσης, σε ένα πρόγραμμα για τη μελέτη των μικροαστικών και νανοπλαστικών που καταλήγουν στα λύματα όταν οι άνθρωποι πλένουν τα ρούχα τους και σύμφωνα με τους μέχρι τώρα υπολογισμούς του πρόκειται για εκατομμύρια ανά φορτίο δέκα κιλών. Σχεδιάζει μάλιστα με την ομάδα του φίλτρα για τη μείωση της ρύπανσης από τα οικιακά και εμπορικά πλυντήρια ρούχων. Η ομάδα συνεργάζεται επιπλέον με ειδικούς σε θέματα περιβαλλοντικής υγείας για να μετρήσουν τα νανοπλαστικά σε ανθρώπινους ιστούς και να εξετάσουν τις αναπτυξιακές και νευρολογικές επιπτώσεις τους.
Αντιλαμβανόμαστε ότι τα ευρήματα της μελέτης που μόλις διαβάσαμε δεν αφορούν μόνον τις ΗΠΑ αλλά όλες τις χώρες.
Τι κάνουν οι κρατικές υπηρεσίες ελέγχου των προϊόντων πριν φτάσουν στους πολίτες για κατανάλωση;
Να δούμε τις αρμοδιότητες και λειτουργία του Γενικού Χημείου ενός Κράτους π.χ. του Ελληνικού ;
To Γενικό Χημείο του Κράτους (Γ.Χ.Κ.) είναι υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών, που λειτουργεί σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης.
Αποστολή του Γενικού Χημείου του Κράτους (Γ.Χ.Κ.) είναι η παροχή προς τις δημόσιες αρχές και τους πολίτες τεχνικών υπηρεσιών υψηλής ποιότητας, με τελικό σκοπό:
• τη διασφάλιση των δημοσίων εσόδων, μέσω της συνδρομής και της τεχνικής υποστήριξης των Αρχών του Υπουργείου Οικονομικών ή και αυτοτελώς
• την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος καθώς και των συμφερόντων των καταναλωτών
• την επιστημονική υποστήριξη των δικαστικών, αστυνομικών και λοιπών κρατικών αρχών και Υπηρεσιών
• τη στήριξη της υγιούς λειτουργίας της αγοράς και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας της χημικής βιομηχανίας σε συνεργασία με τις συναρμόδιες αρχές.
• την αξιοποίηση και προώθηση των Ελληνικών προϊόντων επ’ ωφελεία της εθνικής οικονομίας.
• την παροχή του εθνικού υποβάθρου της χημικής μετρολογίας
Το Γενικό Χημείο του Κράτους ιδρύθηκε το 1929 με το Νόμο 4328, με τον οποίο συνενώθηκαν όλα τα εργαστήρια που λειτουργούσαν στο δημόσιο τομέα την εποχή αυτή. Αυτή η κίνηση είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ισχυρής επιστημονικής-εργαστηριακής μονάδας, που κατόρθωσε γρήγορα να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί σε κορμό του συστήματος ελέγχου προϊόντων στη χώρα μας. Στα 86 χρόνια λειτουργίας του, το Γ.Χ.Κ. αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Στο Π.Δ. 111/2014 (ΦΕΚ 178Α /29-8-2014) καταγράφονται οι αρμοδιότητες του Γ.Χ.Κ., όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα.
Πλέον δεν υπάρχει κράτος παρά μια ιδιωτική εταιρεία και μάλιστα άυλη χωρίς νομική προσωπικότητα η ΑΑΔΕ γεγονός που την κάνει άτρωτη από κάθε νομική, ποινική ευθύνη και δίωξη. Και σε όλην αυτή την παραλογία προστίθεται και το άσυλο προσώπων , υπουργών, βουλευτών, δικαστικών, γιατρών και τραπεζιτών.
Μια καλά οργανωμένη συμμορία;
Άρα είναι πολλά τα χρόνια που έχουν συσταθεί υπηρεσίες για την προστασία των πολιτών και πολλά τα χρονιά που οι άνθρωποι έχουν γίνει έρμαια πολυεθνικών εταιρειών που βάζουν το κέρδος πάνω από την δημόσια υγεία των ανθρώπων και οι οποίες εμπλέκονται άμεσα ως οι κύριοι υπεύθυνοι για σοβαρές ασθένειες και καρκίνους που ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Μιλάμε για εκ προμελέτης διαρκές έγκλημα στο σπουδαιότερο για τον άνθρωπο ύψιστο αγαθό το νερό από το οποίο αποτελείται ο ίδιος αλλά και ολόκληρος ο υδάτινος πλανήτης και όλα τα δημιουργήματα που ζουν και βιώνουν επάνω του.
Τα αποτελέσματα των μελετών δείχνουν μια ξεκάθαρη γενοκτονία των ανθρώπων με τις ευλογίες των κυβερνώντων που οι ίδιοι οι πολίτες ορίζουν για να τους υπηρετούν.
Γεγονός είναι ότι τέτοιου είδους πρακτικές δεν πρέπει να συνεχιστούν.
Είναι εμφανής η έλλειψη μιας πολιτείας που θα έπρεπε να διασφαλίζει το νερό ώστε να παρέχεται στους ανθρώπους με την μορφή, την κρυστάλλωση, τις θείες ιδιότητες, τις ενέργειες και τα ιχνοστοιχεία που νομοτελειακά μεταφέρει γιατί έτσι μόνο προορίζεται για τον άνθρωπο.
Μιας πολιτείας που να σέβεται αυτό το θείο δώρο, να σέβεται απόλυτα τα ποτάμια, τις λίμνες, τις πηγές, τα ρυάκια, τις θάλασσες και να μην επιτρέπει σε κανέναν να τα μολύνει και να διενεργεί όπου απαιτούνται παραγωγικές με νερό διεργασίες, ώστε να τοποθετούνται για την απόλυτη καθαριότητα του νερού οι πιο τεχνολογικά άρτιοι βιολογικοί καθαρισμοί.
Απαιτείται να πάρουν θέση οι πολίτες και με την ενεργή δράση να φροντίσουν ώστε να περιέλθουν στα χέρια τους οι θεσμοί του κράτους, που είναι η δύναμή τους. Θέτοντας έτσι τα όρια και τις πολιτικές σε όλους όσους ορίζουν, με ανάκληση της θέσης τους εφόσον κριθεί απαραίτητο, για να διοικήσουν. Έχουν τον απόλυτο έλεγχο οι ίδιοι επάνω στο σώμα τους το οποίο φροντίζουν επιμελώς όπως και το σώμα της πολιτείας τους.
Αθανασία Πεκλάρη
