Θεωρητικές προσεγγίσεις μιας πλασματικής οικονομικής ανθεκτικότητας

Θεωρητικές προσεγγίσεις μιας πλασματικής οικονομικής ανθεκτικότητας

Είναι γενικά αποδεκτό από όλους ότι για να λειτουργήσει μια ιδέα ως εφαρμογή στην πράξη, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αποτύπωση της ως θεωρία στο χαρτί και η απόδοση της μετέπειτα στην πράξη.

Κατά την διαδικασία αυτή πιθανών να υπάρξουν κάποιες αποκλίσεις, διότι στην εφαρμογή της πρακτικής διαδικασίας πιθανών να έχουμε αλλαγή των δεδομένων και να χρειαστούν προσαρμογές.

Θα γίνω πιο συγκεκριμένος  και θα θέσω τις παραμέτρους.

Δημιουργία χρήματος (νόμισμα),παγκόσμια οικονομία, τραπεζικό σύστημα, χρηματοδότηση κρατών και την βασικότερη παράμετρο όλων αυτών που είναι το χρέος.

Ο πλούτος παράγεται από τους πολίτες οι οποίοι συνεισφέρουν στο κοινό ταμείο προς χρήση και ευημερία ολόκληρης της κοινωνίας.( Θεωρητικά).

Στην πράξη τώρα, το παράδοξο της όλης αυτής  κατάστασης, είναι ότι τα ίδια τα κράτη δεν ελέγχουν την έκδοση και την κυκλοφορία του νομίσματος τους.

Έχουν παραδώσει αυτήν την δυνατότητα σε ιδιώτες τραπεζίτες και  με την συνεργασία τραπεζιτών και κυβερνήσεων συντελείται το έργο της υποδούλωσης των ανθρώπων μέσω του χρέους.

Ένα χρέος που ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να μας εξηγήσει γιατί υπάρχει και πως δημιουργείται.

Όταν μάλιστα πρόκειται για κοινό νόμισμα ένωσης κρατών ( βλέπε ΕΕ και Ευρώ ), τότε η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη.

Στις ΗΠΑ αυτήν την στιγμή το χρέος του κράτους προς την FED την λεγόμενη κεντρική τράπεζα έχει ξεπεράσει τα 33 τρις δολάρια με προτάσεις για περαιτέρω δανεισμό, να φθάσει στα 40 τρις για να χρηματοδοτηθεί ο πόλεμος της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας με νέο δάνειο.

Ο καθένας μας μπορεί να φανταστεί σε τι κατάσταση θα βρίσκεται η Ουκρανία μετά το τέλος αυτού του πολέμου.

Η δε ΗΠΑ υπερχρεωμένες προς την FED θα πάρουν κι άλλα δάνεια για να δανείσουν την Ουκρανία στην προκειμένη περίπτωση.

Ήδη γνωρίζουμε ότι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι, έκαναν τις προτάσεις τους προς την κυβέρνηση της χώρας αυτής για παροχές δανείων για ανοικοδόμηση μετά την λήξη του πόλεμου.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα παγκοσμίως.

Το 1944 κατά την διάσκεψη του Breton Wounds, ένας εκ των εκπροσώπων των ΗΠΑ ο τραπεζίτης  J.P Morgan, ρώτησε τους συμμετέχοντες  σε αυτήν εκπροσώπους των κρατών και τους άλλους τραπεζίτες, εάν θα πρέπει μα τιμωρήσουν η να επιβραβεύσουν την Γερμανία για τον πόλεμο που ξεκίνησε, όταν τα δικά τους κέρδη αναμένεται να πεντηκονταπλασιαστούν ( 50 φόρες πάνω)από τα δάνεια που δώσανε στα κράτη για εξοπλισμούς και από αυτά που θα δώσουν μετά την λήξη του πόλεμου για την ανοικοδόμηση.

Ο αέναος φαύλος κύκλος της δημιουργίας ενός προβλήματος και η πρόταση για λύση από τους ίδιους που το δημιουργούν. Έτσι οι λαοί δεν πρόκειται πότε να απελευθερωθούν από τα δεσμά του χρέους.

Να τονίσουμε άλλη μια φορά ότι οι κυβερνήσεις των κρατών είναι συνεργοί στο έγκλημα.

Εμείς παραθέτουμε το πως λειτουργεί αυτός ο παραλογισμός.

Λογική εξήγηση, γιατί λειτουργεί έτσι το οικονομικό κατεστημένο, δεν μπορούμε να δώσουμε.

Ως πρόταση και μόνη λύση ούτως ώστε να λειτουργήσει η  οικονομία προς όφελος της κοινωνίας είναι η προώθηση της συμμετοχής του πολίτη στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.

Η εκάστοτε κυβέρνηση, λειτουργώντας  πραγματικά υπέρ  του πολίτη και του κράτους κατ επέκταση, αναλαμβάνει τον έλεγχο της οικονομίας μέσω  της έκδοσης πλέον χρήματος, (όχι νομίσματος) βασισμένο σε πραγματικές αξίες και υπάρχοντος πλούτου ο οποίος ούτως η άλλως είναι ιδιοκτησία του ιδίου του πολίτη αφού είναι, όπως προαναφέραμε, ο μόνος που τον παράγει.

Σαμαράς Χρήστος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *