Πελαγία Πεκλάρη
Έχουμε αναρωτηθεί γιατί οι αρχαίοι Έλληνες έγραφαν μόνο με κεφαλαία γράμματα, χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις και χωρίς να χρησιμοποιούν στίγματα;
Σε όλες τις αρχαίες επιγραφές που υπάρχουν, αλλά και σε όσες ανασκάπτονται διαχρονικά, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και από διαφορετικές χρονικές περιόδους, παρατηρείται ο ίδιος ακριβώς τρόπος γραφής, κεφαλαία γράμματα χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις και χωρίς στίγματα.
Οι σύγχρονοι μελετητές αναφέρουν το σύστημα της αδιάκοπης ροής της γραφής στα αρχαία κείμενα ως scriptio continua. Σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι απουσιάζουν παντελώς από την αρχαία γραφή των Ελλήνων τα πεζά γράμματα και τα στίγματα.
Ωστόσο, αυτός ο τρόπος γραφής σταδιακά αντικαταστάθηκε. Τα πεζά γράμματα και τα στίγματα εμφανίστηκαν κατά την Βυζαντινή περίοδο, περίπου τον 9ο αιώνα μετά χριστιανικής χρονολόγησης.
Όμως γιατί οι πρόγονοί μας έγραφαν σε αυτή την μορφή;
Αν σκεφτούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του παγκόσμιου Πολιτισμού στον πλανήτη , ανέπτυξαν και εξέλιξαν όλες τις επιστήμες, όλες τις μορφές τέχνης, τα γράμματα, τις φιλοσοφικές σχολές. την πολιτική και τα συστήματα διοίκησης, όλες τις στρατιωτικές σχολές, την αρχιτεκτονική όπου επάνω στους κανόνες της δομούνται τα πάσης φύσεως οικήματα, κτίρια και κάθε δόμηση των πόλεων από τότε έως σήμερα. Εφευρέτες της χημιστικής, αλλά και της αλχημείας η οποία αποτυπώνεται στα μαρμάρινα σκαλιστά κτίσματα και στα αγάλματα που όλοι θαυμάζουμε για το κάλλος, την αισθητική, την τεχνοτροπία αλλά και την τεχνολογία (τέχνη του λόγου του νου) για την λεπτομερή αποτύπωση σε μάρμαρο των περίτεχνων κομμώσεων, των πτυχών στις ενδυμασίες ακόμη και την αποτύπωση των φλεβών του σώματος, στην απόλυτη ακρίβεια τους. Που σημαίνει ότι έπλαθαν το μάρμαρο, που έναι πολύ σκληρό πέτρωμα, με τόση μεγάλη ακρίβεια στην λεπτομέρεια, και βεβαίως μοναδικοί τεχνίτες της πέτρας.
Άρα και ο τρόπος που έγραφαν επίσης δεν είναι τυχαίος.
Όλα τα ευρήματα του παρελθόντος δηλώνουν απερίφραστα γνωσιακή υπεροχή, πλούτο, κατασκευές υψηλών προδιαγραφών που καταρρίπτουν στην βάση τους, τα αστεία πραγματικά θεωρήματα όπως, οι αρχαίοι Έλληνες έγραφαν με κεφαλαία χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις, για να εξοικονομήσουν τον χώρο στις περγαμηνές τους καθώς δεν είχαν πολύ χαρτί, άρα έκαναν οικονομία, ή ότι ήταν δύσκολο να χαράξουν την πέτρα και γι’ αυτό έγραφαν με κεφαλαία γράμματα, για ευκολία.
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν λειτουργούσαν διόλου τυχαία. Είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι ήταν άριστοι γνώστες, των μαθηματικών, της ιεράς γεωμετρίας, της αστρολογίας, της μουσικής. Αυτές οι τέσσερις επιστήμες είναι οι σταθερές, πάνω στις οποίες αναπτύχθηκαν όλες οι υπόλοιπες .
Γνωρίζουμε επίσης ότι κάθε σύμβολο γράμμα είναι και αριθμός άρα έχει μαθηματική δομή και ιερά γεωμετρία δηλαδή σχήμα -μορφή, όπως και μουσικότητα, μουσική αρμονία των ελληνικών γραμμάτων, χαρακτηριστικά που αποτύπωσαν με αποδεικτική διεργασία οι πρόγονοί μας, όπως ο Πυθαγόρας, ο Εμπεδοκλής, ο Θαλής ο Μιλήσιος, και άλλοι τεράστιοι μαθηματικοί που άφησαν τα ίχνη τους στον πλανήτη και επάνω σε αυτά, περπατά ολόκληρη η ανθρωπότητα.
Άρα παραμένει το ερώτημα γιατί έγραφαν σε αυτή την μορφή, εφόσον κάθε τους ενέργεια ήταν προσεκτικά μελετημένη και προσαρμοσμένη επάνω στις τέσσερις αυτές επιστήμες που προαναφέρθηκαν, με τις οποίες οι πρόγονοί μας μεγαλούργησαν παράγοντας αξεπέραστο πολιτισμό.
Θα κάνουμε μία παρένθεση σε αυτό το σημείο για να πούμε το εξής: Σήμερα κάποιοι Νευροεπιστήμονες, στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν γιατί δεν παράγει ο σημερινός άνθρωπος πολιτισμό, ερευνούν τις πολυδιάστατες γεωμετρικές δομές του ανθρώπινου εγκεφάλου και των 11 διαστάσεων του, χρησιμοποιώντας ένα μαθηματικό μοντέλο την αλγεβρική τοπολογία εγκεφάλου για την διερεύνηση του νεοφλοιού όπου είναι το μέρος του εγκεφάλου που ασχολείται με μερικές από τις υψηλότερες λειτουργίες όπως η νόηση και η αισθητηριακή αντίληψη.
Ερευνώντας για το σοβαρό αυτό θέμα, ανακαλύψαμε την αιτία ή μέρος της αιτίας που συμβαίνει αυτή η οπισθοδρόμηση στην πορεία της ανθρωπότητας, την μη παραγωγή πολιτισμού σήμερα στον πλανήτη μας και πως αυτά σχετίζονται με τον τρόπο γραφής..
Διαβάζοντας το ιερό κείμενο ¨ΕΛΛΑΝΙΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΩΜΕΓΑ από το σάιτ ¨ www.aitherikigrafi.gr , που έχει γράψει ο κύριος Αρτέμης Σώρρας, εξηγεί μέσα, τον τρόπο της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου κατά την πρόσληψη και επεξεργασία μιας γραπτής πληροφορίας. Επίσης εξηγεί τους λόγους που έγραφαν σε αυτή τη μορφή οι αρχαίοι Έλληνες.
Ουσιαστικά αποτύπωναν επάνω στην γεωμετρία και στα μαθηματικά τα σύμβολα γραφής, τα οποία έχουν αυτή την συγκεκριμένη μορφή όπως τα βλέπουμε στα κεφαλαία. Επίσης οι ενωμένες λέξεις στα αρχαία γραπτά κείμενα αποτυπώνουν στην ακρίβεια τη ροή του προφορικού λόγου ο οποίος δεν έχει κενά. Όσον αφορά τα στίγματα, δεν είχαν κανέναν λόγο ύπαρξης και δεν υπήρχαν, καθώς η σημασία και η έννοια των ίδιων των λέξεων και η ανάμιξή τους στην εκφορά του λόγου, δίνουν το χρώμα και τον τόνο στις εκφράσεις και τοποθετήσεις, όπου όλα αυτά τα στοιχεία μεταφερόντουσαν και χαράζονταν στον λόγο τους με την παιδεία και διαπαιδαγώγηση.
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο επίσης που μας δίνεται από το ιερό κείμενο είναι ότι, ο ανθρώπινος εγκέφαλός είναι η πιο πολύπλοκη δομή που υπάρχει. Επεξεργάζεται τις πληροφορίες που λαμβάνει ως σύνολο, δημιουργώντας και αποθηκεύοντας αρχεία. Αυτός ο πολύπλοκος επεξεργαστής, το λογισμικό μας μπορούμε να πούμε, είναι δομημένο επάνω και μέσα στις δημιουργικές σταθερές. Όταν το γραπτό κείμενο έχει αδιάκοπη ροή και γεωμετρημένη μορφή (κεφαλαία) των συμβόλων που δομούν τις λέξεις ο εγκέφαλος μας το αναγνωρίζει και το διαχειρίζεται ως ένα αρχείο που έχει αρχή μέση και τέλος. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αναλύσει σφαιρικά το θέμα του κειμένου και να αποφασίσει εάν θα δεχτεί ως βάσιμη την πληροφορία του ή να την απορρίψει ως αβάσιμη μέσω της αποδεικτικής διεργασίας που είναι αναπόσπαστη λειτουργία του νου του, της λογικής του.
Όταν ένα κείμενο είναι διακεκομμένο (κομμένο από τον Δία τον Νού), έχει κενά ανάμεσα στις λέξεις τότε ο εγκέφαλος μας αναγνωρίζει κάθε λέξη ως ένα ξεχωριστό αρχείο. Μία λέξη από μόνη της δεν μπορεί να αποδώσει το νόημα ενός θέματος δεν έχει πεδίο σύγκρισης ή πράξης, και δεν έχει σύνδεση με την επόμενη λέξη εφόσον υπάρχει κενό που την αναγνωρίζει ως ένα άλλο αρχείο. . Το αποτέλεσμα είναι να γεμίζουμε εκατοντάδες ή και χιλιάδες αρχεία (ανάλογα την έκταση του κειμένου) για ένα ζήτημα όπου τελικά χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε χάνουμε το νόημα, μας ξεφεύγουν έννοιες και το μόνο που μένει κάπως περισσότερο στην μνήμη μας είναι η τελευταία παράγραφος του κειμένου. Μιλάμε για μια γραφική παπαγαλία χωρίς σύνδεση νόημα και αποδεικτική διεργασία.
Αν αυτή την αποστακτική (απόσταση από το δημιουργικό λογισμικό μας)) πρακτική της γραφής μας την αναγάγουμε σε ότι έχουν διαβάσει οι άνθρωποι από τον 9ο μ.χ. αιώνα έως και σήμερα που συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε μία γραφή αλλοιωμένη γεωμετρικά (πεζά), με άχρηστα στίγματα χωρίς να προσφέρουν τίποτα παρά τους δήθεν κανόνες που έχουν γραφτεί και με τα κενά ανάμεσα στις λέξεις, θα αντιληφθούμε γιατί βάλλεται η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γιατί δεν μπορούμε συνολικά να κατανοήσουμε το περιβάλλον μας και τα κοινά για όλους τους ανθρώπους συμφέροντα ή προβλήματα, και συλλογικά να δράσουμε.
Θα αντιληφθούμε, πόσο τεράστια βλάβη έχει επιφέρει αυτή η παραβίαση στην γραφή μας, η αλλοίωση των συμβόλων μας, αλλά θα κατανοήσουμε και ποιοί μας επέβαλαν αυτά τα μη συμβατά στοιχεία για το ίδιο μας το λογισμικό, το μπέρδεμα που μας έχει προκαλέσει και σταματήσαμε να παράγουμε πολιτισμό.
Το κυριότερο όμως που θα αντιληφθούμε είναι ότι αυτή η παρανόηση θα πρέπει να σταματήσει. Οι άνθρωποι πρέπει να επιστρέψουν στον ορθό τρόπο γραφής τους, στην ορθή γεωμέτρηση των συμβόλων και να συντονιστούν ξανά με το δημιουργικό τους περιβάλλον. Να γράφουν όπως οι αρχαίοι Έλληνες.
Αυτή η επαναφορά στις « εργαστηριακές μας ρυθμίσεις» αν μπορούμε να το θέσουμε έτσι, για να γίνει κατανοητό, θα επιτρέψει την ορθή λειτουργία του λογισμικού μας και την νοητική μας ενεργοποίηση ώστε να κατανοούμε δικαιότερα, να συμφωνούμε στα κοινά μας και όλοι μαζί οι άνθρωποι να ξεκινήσουμε να παράγουμε ξανά τον πολιτισμό μας.
