Το πρόβλημα της έλλειψης στέγης και της ύπαρξης αστέγων δεν έχει εθνικά σύνορα· δεν περιορίζεται με κανέναν τρόπο στα φτωχά, αναπτυσσόμενα έθνη. Οι μεγάλες πρωτεύουσες και οι μητροπόλεις του αναπτυγμένου κόσμου έχουν κι αυτές, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, τις ερειπωμένες περιοχές τους, περιοχές όπου κατοικούν μόνο πλανόβιοι, καθώς και τις φτωχογειτονιές τους.
Οπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε σε όλα τα επίπεδα. Είναι ολοφάνερο πια ότι λειτουργεί ως Ένωση Εταιριών και όχι ανθρώπων-πολιτών. Όλες οι πολιτικές που παράγονται στα κέντρα αποφάσεων της Ε.Ε. λειτουργούν ενάντια στα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών, παραβιάζοντας ακόμη και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην στέγη και την εργασία.
Το euronews μεταδίδει: «Περισσότεροι από 650.000 άνθρωποι στη Γερμανία είναι άστεγοι και υπολογίζεται ότι 50.000 από αυτούς κοιμούνται στους δρόμους, 2000 μόνο στο Βερολίνο.
Το 57% των αστέγων με γερμανική υπηκοότητα κατέληξαν στους δρόμους αφού έχασαν τη δουλειά τους.
Το υψηλό κόστος διαβίωσης, η έλλειψη στέγης και τα αυξημένα ενοίκια «στριμώχνουν» τη μέση γερμανική οικογένεια. Πολλοί καταφεύγουν σε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Η «Arche» παρέχει τρόφιμα σε φτωχές οικογένειες και στηρίζει τα μικρά παιδιά.
«Πριν από δέκα χρόνια, δεν χρειαζόταν να είναι κανείς οραματιστής για να δει τι θα συνέβαινε αν δεν πολεμούσαμε τη φτώχεια. Τώρα επιβεβαιώθηκε ότι η εκπαίδευση των παιδιών μας είναι πολύ κακή. Το 25% των μαθητών της τετάρτης δημοτικού δεν μπορεί να διαβάσει σωστά. Είναι ανησυχητικό και το παρατηρούμε. Aυτό βεβαίως συνδέεται με τα χρήματα» δήλωσε ο Μπερντ Σίγκελκοβ, επικεφαλής της ΜΚΟ «Arche».
«Είχαμε μια κυβέρνηση για 16 χρόνια και τα τελευταία δύο μια άλλη. Η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να πλήττονται από τη φτώχεια. Γίνονται προσπάθειες, όμως εκτιμώ πως τα αποτελέσματα δεν είναι αρκετά» δήλωσε στο euronews η Σαμπίν Βερφ, επικεφαλής της «The Tafel».
Επίσης στην Γαλλία υπερδιπλασιάστηκαν οι άστεγοι την τελευταία δεκαετία.
Σύμφωνα με έκθεση του Ιδρύματος Abbe Pierre, το 2022 η Γαλλία είχε περίπου 330.000 άστεγους. Αυτό περιλαμβάνει άτομα που ζουν στους δρόμους, ξενώνες έκτακτης ανάγκης ή κέντρα ασύλου.
Συνολικά 12,1 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν επισφάλεια στέγασης, ιδίως λόγω της αύξησης των τιμών των ενοικίων και της θέρμανσης. Αυτό αφορά κάτι παραπάνω απ’ το 1/6 του συνολικού πληθυσμού στη χώρα. Ειδικά 4,15 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε κακές συνθήκες στέγασης, εκτιμά το ίδρυμα, το οποίο περιλαμβάνει άτομα χωρίς προσωπική στέγαση, άτομα που ζουν σε ένα μέρος πολύ μικρό για αυτούς ή στερούνται βασικών ανέσεων (κουζίνα, τουαλέτες, θέρμανση).
Πρόκειται για 130.000 περισσότερους άστεγους σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Επιπλέον τονίστηκε ότι ο αριθμός αυξήθηκε κατά 130% από το 2012, ανέφερε η ομάδα, αναφερόμενη στην τελευταία μελέτη που έγινε από το Γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών και Οικονομικών Μελετών (INSEE).
Πώς γίνεται η Γερμανία και η Γαλλία που πλασάρονται ως οι “πλούσιες” χώρες της Ευρώπης, οι πολίτες τους να ζουν σε τέτοια ένδεια;
Η The Times του Λονδίνου αναφέρει ότι στη Μεγάλη Βρετανία, «μεταξύ των ετών 1979 και 1984, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε μέρη όπου προσφέρεται κατάλυμα και πρωινό έχει αυξηθεί από 49.000 σε 160.000·. Υπάρχουν 1 1/4 εκατομμύρια άνθρωποι, γραμμένοι σε δημοτικές λίστες αναμονής και υπάρχουν ένα εκατομμύριο σπίτια τα οποία έχουν επίσημα κριθεί ακατάλληλα για ανθρώπινες κατοικίες».
Επίσης το περιοδικό Science, σχολιάζοντας μια έρευνα που έγινε στο Σικάγο, αναφέρει ότι τους άστεγους των πόλεων «τους χαρακτηρίζουν αφάνταστη φτώχεια και απομόνωση.
Οι περισσότερες πόλεις των Η.Π.Α. έχουν κάποιες δημόσιες εγκαταστάσεις για τους άστeγους. Η Πόλη της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, βάζει τους άστεγους εργένηδες σε δημόσια άσυλα και τις οικογένειες σε ξενοδοχεία της πρόνοιας. Αναμενόταν ότι όταν θα ερχόταν ο χειμώνας, 12.200 εργένηδες και 20.500 μέλη οικογενειών θα ζητούσαν βοήθεια και οι αρχές έλπιζαν ότι, με κάποιον τρόπο, θα βρισκόταν αρκετός χώρος για να τους στεγάσουν.
«Στα άσυλα που μοιάζουν με στρατώνες και στα στενόχωρα ξενοδοχεία, όπου στέλνει η πόλη τα παιδιά, αυτά εκτίθενται στη βαρβαρότητα μιας αλυσίδας προβλημάτων, αρρώστιες, περιπλοκές, ναρκωτικά, εγκληματικότητα και απόγνωση», αναφέρει η νεοϋορκέζικη Daily News. «Αυτά τα παιδιά κινδυνεύουν να γίνουν μια χαμένη γενιά».
Επειδή η ζωή των αστέγων δεν χαρακτηρίζεται από μονιμότητα, είναι συχνά δύσκολο να βρεθούν ακριβή αριθμητικά στοιχεία. Εντούτοις, όποιος κι αν είναι ο πραγματικός αριθμός των αστέγων, όλοι συμφωνούν ότι μεγαλώνει.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς προήλθαν όλοι αυτοί οι άστεγοι;
Τραπεζικές και κυβερνητικές εταιρίες μαζι και τις ΜΚΟ φτωχοποιούν τους πολίτες;…έχουν καπηλευτεί τις διοικήσεις των κρατών μελών;
Οι πολίτες που παράγουν τον πλούτο, δεν συμμετέχουν σε καμία από τις αποφάσεις που παίρνονται για αυτούς χωρίς αυτούς;
Γι΄ αυτό και οι κυβερνώντες νομοθετούν νόμους που διαρκώς κλέβουν τον πλούτο των πολιτών χωρίς να εξασφαλίζουν ούτε τα βασικά τους δικαιώματα;
Μια φεουδαρχική κομματοκρατία μεσαιωνικού τύπου επικρατεί ως πολιτική στην Ε.Ε. με προσωπείο δημοκρατικότητας.
Το έλλειμα δημοκρατίας και ανθρώπινων αξιών μπορεί να καλυφθεί μόνο από τους ίδιους τους ευρωπαίους πολίτες. Στις επερχόμενες ευρωεκλογές οι πολίτες της Ε.Ε. πρέπει να στείλουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκπροσώπους που θα ελέγξουν όλα τα Όργανα και τις Συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με γνώμονα τα συμφέροντα των ίδιων των πολιτών. Πρέπει να στείλουν εκπροσώπους που δεσμεύονται από Αξίες και Αρχές πανανθρώπινες και που δεν εξαγοράζονται από κανένα λόμπι Εταιριών που κυκλοφορεί στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου.
Χούτου Θεολογία
